tag:blogger.com,1999:blog-82839872789925628922024-03-13T09:10:47.238+02:00ΓΙΑΝΝΗΣ Ε.ΛΙΝΑΡΔΟΣΟικονομολόγος-Δημοσιογράφος,μέλος Ο.Ε.ΕUnknownnoreply@blogger.comBlogger126125tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-13380012218321761702023-08-27T21:48:00.000+03:002023-08-27T21:48:01.498+03:00ΝΥΧΤΟΠΟΥΛΙΑ, ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΙ ...ΘΑΝΑΤΟΥ!!!<div class="post-body entry-content" id="post-body-6473802583169438622" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6YMBnGyY6D88LZkBTAPVZhOAdlcTQvWALs9UOQSdL8wGrMFBnvBKAhdEkAmIyxtshQYU4a3KjsGIIdLls2c_ojm2IC6otvDpNLavV7lVn0loy_weGSfSTer9ez3xjL79KofIAbhADhz_xhUkR3hc3cUNK_A4EDEPBdzD5XKMNFYeJbRIH_bx0TWQol7GT/s1920/sos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #992211; display: inline !important; font-size: 14.85px; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-align: center; text-decoration-line: none;"><img border="0" data-original-height="1080" data-original-width="1920" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi6YMBnGyY6D88LZkBTAPVZhOAdlcTQvWALs9UOQSdL8wGrMFBnvBKAhdEkAmIyxtshQYU4a3KjsGIIdLls2c_ojm2IC6otvDpNLavV7lVn0loy_weGSfSTer9ez3xjL79KofIAbhADhz_xhUkR3hc3cUNK_A4EDEPBdzD5XKMNFYeJbRIH_bx0TWQol7GT/s320/sos.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></a></h3> Από αρχαιοτάτων χρόνων οι άνθρωποι ανάλογα με τις κινήσεις πουλιών και ζώων προέβλεπαν τα μέλλοντα.Σήμερα αυτές οι δοξασίες καλά κρατούν.Π.χ οι αγωνιστές του '21.διάβαζαν την σπάλα του αρνιού. Τον χειμώνα τα Βουρτσέλια όταν πετούν σε πυκνά σμήνη και σε χαμηλό ύψος προμηνύεται βαρυχειμωνιά. Το πιο σοβαρό απ΄ όλα είναι το νεκροπούλι που όταν βγάζει τη νύχτα την σπαραχτική και ανατριχιαστική κραυγή του, το προσεχές τριήμερο κάποιος θα πεθάνει..Και πραγματικά παρατηρούσα κι΄ εγώ το φαινόμενο και έβγαινε αληθινό.Στη γειτονιά του χωριού από όπου ακούγονταν η σπαραχτική κραυγή του όρνεου από εκείνη τη περιοχή κάποιος θα πέθαινε.Αυτά μου τα έλεγε η γιαγιά μου,Βασιλική Ι.Λινάρδου και τα άκουγα με μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον.Κάποιοι υποστηρίζουν ότι και ο Γκιώνης έχει τις ίδιες ικανότητες και το έχω παρατηρήσει και εγώ.<div style="clear: both;"></div></div><div class="jump-link" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.5px;"><a href="http://efimeridavalira.blogspot.com/2023/08/blog-post_41.html#more" style="color: #992211; text-decoration-line: none;" title="ΝΥΧΤΟΠΟΥΛΙΑ, ΠΡΟΑΓΓΕΛΟΙ ...ΘΑΝΑΤΟΥ!!!">Διαβάστε περισσότερα »</a></div>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-56723499078037193602023-08-18T14:42:00.000+03:002023-08-18T14:42:30.016+03:00Κακοί οιωνοί και δεισιδαιμονίες<p> </p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLj6i4BqXhYqq3tMij_sf-frvHAquwf7fzM4OJNMQXj5GBSG4uMHjn2lofLb8FcCybSmDWWb3DQNMr3o4kqUYaXylLPw1cX10meuY2vJAnFskeOcyhqc5Qn7nKj110fE-1BuLR3Iz2w74U5agDOqIL92Dxb0vwsZalDm1xBKE56GeR4BW9TrmL1dY_O1qi/s290/13.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="174" data-original-width="290" height="174" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLj6i4BqXhYqq3tMij_sf-frvHAquwf7fzM4OJNMQXj5GBSG4uMHjn2lofLb8FcCybSmDWWb3DQNMr3o4kqUYaXylLPw1cX10meuY2vJAnFskeOcyhqc5Qn7nKj110fE-1BuLR3Iz2w74U5agDOqIL92Dxb0vwsZalDm1xBKE56GeR4BW9TrmL1dY_O1qi/s1600/13.jpg" width="290" /></a></div><br /><p></p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><span style="color: #444444; font-family: Roboto-Regular; font-size: 16px;">Λαϊκοί οιωνοί και δεισιδαιμονίες για τη ζωή. Η ύπαρξη λαϊκών σημείων και δεισιδαιμονιών συνεχίζεται από την αυγή της ανθρωπότητας. Και μας συνοδεύουν σε όλη μας τη ζωή. Η καταγωγή τους πηγαίνει στα μακρινά βάθη της αρχαιότητας. Σε αυτό βοήθησαν οι απόλυτες και αναμφισβήτητες έννοιες που έχουν τα γενικά αποδεκτά σημάδια και οι δεισιδαιμονίες για τη ζωή. Υπάρχουν σε μια μεγάλη ποικιλία μορφών και εκδηλώσεων, συχνά λαϊκά σημάδια και σήματα περιέχουν μια ακριβή αντανάκλαση της ουσίας των διαδικασιών που μας συμβαίνουν σχεδόν καθημερινά. Η ερμηνεία μπορεί να διαφέρει Οι λαϊκοί οιωνοί και οι δεισιδαιμονίες για τη ζωή είναι ανθρώπινες παρατηρήσεις που έχουν περάσει από στόμα σε στόμα για αρκετές χιλιετίες. Πολύ συχνά υπάρχουν καταστάσεις όπου η ερμηνεία των ίδιων συμβόλων και σημείων μεταξύ εκπροσώπων διαφορετικών λαών είναι εντελώς διαφορετική μεταξύ τους. Για παράδειγμα, ένας Ρώσος αντιλαμβάνεται μια μαύρη γάτα που διασχίζει το δρόμο ως πολύ αρνητικό σημάδι, ενώ ένας Αιγύπτιος, ανεξαρτήτως χρώματος, αντιλαμβάνεται αυτό το ζώο από τη θέση ενός σήματος επερχόμενης καλής τύχης. Σημαντικό ρόλο έπαιξαν τα σημάδια Στην αρχαιότητα, τα γενικά αποδεκτά σημάδια και οι δεισιδαιμονίες για τη ζωή συνόδευαν τους ανθρώπους όχι μόνο στην προσωπική τους ζωή, αλλά και κατά τη λήψη αποφάσεων σε κρατικό επίπεδο.</span></h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-4708754390031687669" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><div style="clear: both;"></div></div><div class="jump-link" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.5px;"><a href="http://efimeridavalira.blogspot.com/2023/08/blog-post_25.html#more" style="color: #992211; text-decoration-line: none;" title="Κακοί οιωνοί και δεισιδαιμονίες">Διαβάστε περισσότερα »</a></div>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-24453620022276111782023-06-27T20:52:00.001+03:002023-06-27T21:29:15.259+03:00ΙΘΩΜΑΙΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ-ΒΑΛΥΡΑ<p style="text-align: center;"> <span face="sans-serif" style="background-color: white; color: #202122; font-size: 14px;">Τα</span><span face="sans-serif" style="background-color: white; color: #202122; font-size: 14px;"> </span><b style="color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px;">Ιθωμαία</b><span face="sans-serif" style="background-color: white; color: #202122; font-size: 14px;"> </span><span face="sans-serif" style="background-color: white; color: #202122; font-size: 14px;">ήταν η κύρια ετήσια εορτή των Μεσσηνίων στην αρχαιότητα.</span></p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 0.5em 0px; text-align: center;">Ήταν μια εορτή αφιερωμένη στον Ιθωμάτα Δία<sup class="reference" id="cite_ref-:0_1-0" style="line-height: 1em; text-wrap: nowrap; unicode-bidi: isolate;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1#cite_note-:0-1" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;">[1]</a></sup>, το ιερό του οποίου ήταν στην κορυφή του όρους <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CF%8E%CE%BC%CE%B7" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Ιθώμη">Ιθώμη</a> της <a class="mw-redirect" href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Μεσσηνία">Μεσσηνίας</a>, όπου υπήρχε και μαντείο, του οποίου η βάση του τρίποδα είναι εντοιχισμένη στο νοτιοανατολικό άκρο του ναού της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας στο επάνω μοναστήρι του <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%BA%CE%AC%CE%BD%CE%BF" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Βουλκάνο">Βουλκάνου</a> ή αλλιώς το μοναστήρι της κορυφής ή καθολικό του Βουλκάνου, το οποίο κτίστηκε το 7ο αιώνα.</p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 0.5em 0px; text-align: center;">Η εορτή των Ιθωμαίων περιελάμβανε αθλητικούς αγώνες, μουσικούς αγώνες, θεατρικές παραστάσεις και διάφορες εκδηλώσεις λόγου και τέχνης<sup class="reference" id="cite_ref-:0_1-1" style="line-height: 1em; text-wrap: nowrap; unicode-bidi: isolate;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1#cite_note-:0-1" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;">[1]</a></sup>. Η όλη ιεροτελεστία γίνονταν γύρω από το χρυσοελεφάντινο άγαλμα του Ιθωμάτα Δία, όπου οι <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%BF%CF%8D%CF%83%CE%B5%CF%82" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Μούσες">Εννέα Μούσες</a> το έλουζαν στην κλεψύδρα κρήνη<sup class="reference" id="cite_ref-:0_1-2" style="line-height: 1em; text-wrap: nowrap; unicode-bidi: isolate;"><a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%B8%CF%89%CE%BC%CE%B1%CE%AF%CE%B1#cite_note-:0-1" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;">[1]</a></sup>, η οποία τρέχει ακόμα νερό.</p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 0.5em 0px; text-align: center;">Στα Ιθωμαία έλαβε μέρος και ο θρυλικός λυράρης της αρχαιότητας, <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CE%AC%CE%BC%CF%85%CF%81%CE%B9%CF%82" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Θάμυρις">Θάμυρις</a>, ο οποίος θέλησε να συναγωνιστεί τις Εννέα Μούσες στο τραγούδι και αυτές από την αλαζονεία τους τον τύφλωσαν. Τότε φεύγοντας για την πατρίδα του τη <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%98%CF%81%CE%AC%CE%BA%CE%B7_(%CE%BC%CF%85%CE%B8%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%AF%CE%B1)" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Θράκη (μυθολογία)">Θράκη</a> και καθώς περνούσε τον ποταμό της περιοχής, πέταξε μέσα τη <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9B%CF%8D%CF%81%CE%B1" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Λύρα">λύρα</a> του και έτσι το ποτάμι έλαβε το όνομα Βαλύρα. <span></span></p><a name='more'></a>Στους νεότερους χρόνους κατά επέκταση, το όνομα αυτό δόθηκε στην κωμόπολη της <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%92%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%81%CE%B1_%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%B7%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Βαλύρα Μεσσηνίας">Βαλύρας</a> την οποία διασχίζει ο ποταμός.<p></p><p style="background-color: white; color: #202122; font-family: sans-serif; font-size: 14px; margin: 0.5em 0px; text-align: center;">Μετά την καταστροφή της <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CF%81%CF%87%CE%B1%CE%AF%CE%B1_%CE%9C%CE%B5%CF%83%CF%83%CE%AE%CE%BD%CE%B7" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Αρχαία Μεσσήνη">Αρχαίας Μεσσήνης</a> από τον <a href="https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE%BB%CE%AC%CF%81%CE%B9%CF%87%CE%BF%CF%82_%CE%91%CE%84" style="background: none; color: #3366cc; overflow-wrap: break-word; text-decoration-line: none;" title="Αλάριχος Α΄">Αλάριχο</a>, πέφτει και η αυλαία των Ιθωμαίων της αρχαιότητας.</p>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-73929286989792637292023-06-25T15:22:00.001+03:002023-09-18T19:54:38.801+03:00ΙΘΩΜΑΙΑ-ΑΡΧΑΙΑ ΜΕΣΣΗΝΗ-ΙΕΡΑ<p> </p><table align="center" border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="color: black; width: 960px;"><tbody><tr><td background="https://ancientmessene.gr/ancientmessene.gr/images/bg_content.png" valign="top" width="628"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 628px;"><tbody><tr><td class="content" style="font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; line-height: 17px; padding-left: 25px;" valign="top"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 555px;"><tbody><tr><td class="txt" style="font-size: 12px; line-height: 17px;"><p><strong>Τα Ιερά της Ιθώμης</strong></p><p><br /></p><p style="text-align: justify;">Η Μονή Βουλκάνου που τιμάται στο όνομα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι κτισμένη στην κορφή του όρους Ιθώμη, εκεί που βρισκόταν στην αρχαιότητα το ιερό του Ιθωμάτα Δία. Κατά την παράδοση, η ίδρυσή της αποδίδεται σε μοναχούς που κατέφυγαν εκεί για να γλυτώσουν από τους εικονομάχους το έτος 725, επί Λέοντος Ισαύρου. Μια άλλη παράδοση, που ανάγει την κτίση της Μονής στα χρόνια του Ανδρονίκου Παλαιολόγου, αναφέρει ότι η ανέγερση της μονής στην τοποθεσία αυτή αποδίδεται στην αυτοκράτειρα Ανδρονίκου. Η εικόνα της Θεοτόκου πιστεύεται ότι έχει διασωθεί ως σήμερα και είναι θαυματουργή. Φέρει την επιγραφή ''η Οδηγήτρα επονομαζομένη εν τω όρει Βουλκάνω'' και αποδίδεται στον Απόστολο Λουκά. Το 1638 το Καθολικό της Μονής ιστορήθηκε με τοιχογραφίες των αδελφών Δημητρίου και Γεωργίου Μόσχου, ονομαστούς αγιογράφους από το Ναύπλιο. Το όνομα Βουλκάνο ή Βουρκάνο απαντά για πρώτη φορά στο συναξάρι του Οσίου Νίκωνος του Μετανοείτε τον 10 ο αιώνα. Σύμφωνα με μια μαρτυρία ''ο Δίας έκτισε χώραν και κάστρον, την έλεγαν Βελκίαν, όπερ ένε και φαίνεται εις το Βουρκάνον χαλασμένον'' (Σ. Λάμπρος, Ν. Ελληνομνήμων 3, 1906, 140). Η Μονή στα σωζόμενα σιγίλλια της φέρει τα ονόματα Δορκάνου (1583), Βουρκάνου (1630) και Βουλκάνου (1769 και 1798). Στις 5 Μαρτίου 1625 οι πατέρες μοναχοί, ''μή υποφέροντες εις το καθολικόν'' της Μονής Βουλκάνου, προφανώς λόγω των δυσχεριών πρόσβασης, ύδρευσης και διαμονής στην κορφή του βουνού, αγόρασαν από τον ''μπαμπά του Μεμεταγά Εφέντη'' της Ανδρούσας, για δέκα χιλιάδες πεντακόσια γρόσια, μια μεγάλη επίπεδη τοποθεσία στη θέση ενός έρημου χωριού, κοντά σε μάνα νερού, για να ιδρύσουν εκεί τη Νέα Μονή Βουλκάνου. Το έρημο χωριό έφερε το αλβανικό όνομα Τζέμη ή Τζούμη και βρισκόταν ανατολικά από τον Άγιο Βασίλειο.</p><p><br /></p><p style="text-align: justify;">Το ιερό του Διός Ιθωμάτα στην υψηλότερη κορυφή της Ιθώμης είναι χτισμένο το παλιό μοναστήρι του Βουρκάνου. Ανατολικότερα σώζονται θεμέλια από το ιερό του Διός Ιθωμάτα. Το χάλκινο πόδι αναθηματικού τρίποδα που βρέθηκε κοντά στο μοναστήρι δείχνει ότι η λατρεία του Ιθωμάτα ανάγεται στη γεωμετρική τουλάχιστον περίοδο. Κατά το Παυσανία (4.31.2), τα παλιά χρόνια οργάνωναν και αγώνα μουσικής, όπως μπορεί κανείς να συμπεράνει από τους στίχους του Ευμήλου, ποιητή του 6ου αιώνα π.Χ. <span></span></p><a name='more'></a>Η λειτουργία επομένως του ιερού πολύ πριν από την ίδρυση της Μεσσήνης το 369 π.Χ. πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Το απεικονιζόμενο σε νομίσματα της Μεσσήνης άγαλμα του Διός με κεραυνό στο δεξί χέρι και αετό στο προεκτεινόμενο αριστερό αποδίδει τη μορφή του Ιθωμάτα. Ο ετήσιος επώνυμος ιερέας φύλαγε στο σπίτι του το άγαλμα του Διός-παιδιού. Φαίνεται ότι ο τύπος του κεραυνοβολούντος Διός αποτελούσε το λατρευτικό άγαλμα, ενώ το μικρό άγαλμα του Διός παιδιού, που είχε φιλοτεχνήσει ο γλύπτης Αγελάδας (τέλος 6ου-αρχές 5ου αιώνα π.Χ.) για τους Μεσσήνιους της Ναυπάκτου, μεταφέρθηκε στο ιερό από τους επαναπατρισμένους Μεσσήνιους το 369 π.Χ. Ο μεσσήνιος στρατηγός Αριστομένης θυσίασε κατά την παράδοση για τον Ιθωμάτα τριακόσιους αιχμαλώτους, μεταξύ των οποίων και τον βασιλιά των Λακεδαιμονίων Θεόπομπο (Κλήμης, Προτρεπτικός 36Ρ). Η ανθρωποθυσία αυτή φέρνει στο νου ανάλογες που γίνονταν για τον Λύκαιο Δία στην Αρκαδία. Προς τιμήν του Ιθωμάτα τελούνταν αγώνες, τα Ιθωμαία, των οποίων την οργάνωση αναλάμβαναν αγωνοθέτες. Χώρος τέλεσης τους ήταν το Στάδιο.<p></p></td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table></td></tr><tr><td colspan="2"><table border="0" cellpadding="0" cellspacing="0" style="width: 960px;"><tbody><tr><td class="footer" style="background-attachment: initial; background-clip: initial; background-image: url("images/ancientmessene_24.png"); background-origin: initial; background-position: initial; background-repeat: no-repeat; background-size: initial; color: white; font-family: Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: 12px; font-weight: bold; height: 160px; padding: 0px 0px 0px 220px; width: 960px;">Copyright © 2013 Εταιρεία Μεσσηνιακών Αρχαιολογικών Σπουδών - All</td></tr></tbody></table></td></tr></tbody></table>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-37554115536663669212023-03-25T22:29:00.000+02:002023-03-25T22:29:07.376+02:001821. ΤΙΜΩΝΤΑΣ ΤΟΥΣ ΒΑΛΥΡΑΙΟΥΣ ΗΡΩΕΣ ΜΑΣ.ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΙΝΑΡΔΟ ΛΟΧΑΓΟ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟ ΔΕΡΡΩΝ το 1839 ηλικίας 48 ετών,ΜΕ ΧΑΛΚΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ .<p></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhg6Tga_LAeuDeMUlj6_yb03n6dy_Kj16DvyxI2OX1KWTYWr1a9fDgbOrw9iJGDJhZBgQjF26TCVBg2z8zYdmt_gZl97wUXVHBrhThfa2wmDoAHVKfjibJNtEnNTcFQynKtG23k-umTvn-6h6p2QJx01BS_TcqrDe6ajha1VZiN5Bvaq2wMveRaFtsFXA" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="" data-original-height="320" data-original-width="153" height="400" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhg6Tga_LAeuDeMUlj6_yb03n6dy_Kj16DvyxI2OX1KWTYWr1a9fDgbOrw9iJGDJhZBgQjF26TCVBg2z8zYdmt_gZl97wUXVHBrhThfa2wmDoAHVKfjibJNtEnNTcFQynKtG23k-umTvn-6h6p2QJx01BS_TcqrDe6ajha1VZiN5Bvaq2wMveRaFtsFXA=w192-h400" width="192" /></a></div><br /> <span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;">Ο ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΙΝΑΡΔΟΣ</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;">με βάση την αιτησή του για αριστείο το 1839 ήταν 48 ετών και δήμαρχος Δερρών που τον αποτελούσαν τα χωριά Σκάλα Βαλύρα. Έίχε το βαθμό του λοχαγού με 30 βαλυραίους</span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;"> </span><span style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px;">στρατιώτες, πολέμησε σε όλες τις μάχες του απελευθερωτικού αγώνα με το Δυρραχίτη οπλαρχηγό Παναγιώτη Κεφάλα. και με βάση την αίτηση ήταν το 1821 30 ετών, το 1821.</span><p></p><div class="post-body entry-content" id="post-body-9143672631613390548" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 16.335px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><p></p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Κάνοντας εκ νέου μελέτη, έρευνα, καταγραφή στα ΓΑΚ ΑΘΗΝΩΝ, βρήκαμε και άλλα στοιχεία από διάφορους φακέλλους για το Βασίλη Λινάρδο, τον οπλαρχηγό από το Ζευγολατιο Αναστασόπουλο Αλέξιο που είχε στρατιώτες αο διάφορα χωριά και από τη Βαλύρα 12, και από τα ΓΑΚ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙΑΚΑ μαζί με άλλους Βαλυραίους.</p><p class="MsoNormal" style="text-align: justify;">Ο δήμος Δερρών δημιουργήθηκε με το ΦΕΚ 80 1836 με διορισμένο δήμαρχο τον Αναγνώστη Πουλόπουλο και εισπράκτορα τον γ. Νικολακόπουλο .Με το ΦΕΚ 22 1840 οι δήμοι Δερρών και Στενυκλήρου ενσωματώθηκαν στο Δήμο Οιχαλίας και οι 14 δήμοι της επαρχίας Μεσσήνης έγιναν 6.Ολόγος συγχώνευσης των δήμων έγινε γιατί όσοι δήμαρχοί ήταν αντιοθωνικοί καταργήθηκαν και ενδωματώθηκαν σε δήμους που είχαν εκλεγεί οθωνικοί δήμαρχοι. .Στο δήμο Οιχαλίας ήταν ο Α. Σταθουλόπουλος και εισπράκτορας ο Ι. Δρούτσας</p><div style="clear: both;"></div></div><div class="jump-link" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px;"><a href="http://lyrasi.blogspot.com/2023/03/1821-1839-48.html#more" style="color: #992211; text-decoration-line: none;" title="1821.ΑΓΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΙΝΑΡΔΟ ΛΟΧΑΓΟ ΚΑΙ ΔΗΜΑΡΧΟ ΔΕΡΡΩΝ το 1839 ηλικίας 48 ετών,ΜΕ ΧΑΛΚΟΥΝ ΑΡΙΣΤΕΙΟΝ .">Διαβάστε περισσότερα »</a></div>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-4958645031980988582022-11-06T11:27:00.001+02:002022-11-25T14:02:26.432+02:00Ευρυδίκη Ε.Λινάρδου-Παπαλαμπίδου, από τη Βαλύρα Μεσσηνίας στην Ορεστιάδα Θράκης, με Ήθος, Αρχές και Περίσσια Αγάπη<p> </p><h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><span style="font-size: 14.85px;"> </span></h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-6148442370944428444" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 618px;"><div class="post-body entry-content" id="post-body-5341390310592253701" itemprop="description articleBody" style="font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><br /></div><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhG5Tu_BK0cHv0pgCZtegyCl0nYaARsbQHohQZlzr6u490d9wd9vD89JZabiw7i4wCnCLd9Nujd0AtNDv6BcNWteWQpssjzMxQcKMnDJrnUdHuf0J93eI6ZVGfM0JhAKfsLaWneaAN1Z6Q-tb5NEZvUbgbx6m8igod5Sgq_DDystFGwoPdCQPtCZUWDwQ" style="color: #992211; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="" data-original-height="500" data-original-width="1000" height="410" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEhG5Tu_BK0cHv0pgCZtegyCl0nYaARsbQHohQZlzr6u490d9wd9vD89JZabiw7i4wCnCLd9Nujd0AtNDv6BcNWteWQpssjzMxQcKMnDJrnUdHuf0J93eI6ZVGfM0JhAKfsLaWneaAN1Z6Q-tb5NEZvUbgbx6m8igod5Sgq_DDystFGwoPdCQPtCZUWDwQ=w597-h410" style="border: none; position: relative;" width="597" /></a></div><span style="font-size: medium;"> Η πρώτη δεξιά είναι η διδάσκουσα καθηγήτρια,</span><span style="font-size: medium;"> </span><span style="font-size: medium;">των Εβριτών </span><div><span style="font-size: medium;"> νέων αγροτών, κα Ευρυδίκη Ε. Λινάρδου-Παπαλαμπίδου </span><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><br /><br /></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large; text-align: left;">Με τη Βαλυραία κυρία Ευρυδίκη Ε. Λινάρδου- Παπαλαμπίδου, Διευθύντρια στη Διεύθυνση Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής στην όμορφη Ορεστιάδα της Θράκης, είχαμε την ευκαιρία να επικοινωνήσουμε και να συζητήσουμε περί της ιερής επιστήμης της Γεωπονικής, και την προσφορά υπηρεσιών, με ήθος και αρχές, ιδιαίτερα με σεβασμό προς τον συνάνθρωπο και τη μητέρα φύση. Παράλληλα αναπολήσαμε τα μαθητικά μας χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας Μεσσηνίας</span><span style="font-size: x-large; text-align: left;">.</span></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">Θυμάμαι την κατά δύο έτη μεγαλύτερη μου Ευρυδίκη, όταν φοιτούσαμε στο Δημοτικό Σχολείο Βαλύρας. Οι γονείς μας ήταν φίλοι και μεγαλώσαμε μαζί με τα άλλα τέσσερα καταξιωμένα αδέλφια της, την αδελφή της Μεταξία και τους αδελφούς της Ιωάννη, Θεόδωρο και Σταύρο. Γενάρχης της οικογένειας Λινάρδου, ήταν ο Βασίλειος Λινάρδος, ο οποίος γεννήθηκε το 1789 και διετέλεσε Δήμαρχος Δερρών (Βαλύρας και Σκάλας). </span></p><a name="more"></a><p></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj8DSVOT0Mb4oM6rWY7QpV7CuCPJUPw6sSNKYIaP6Zwb1qurcRRqkJVn4JljQTkVzemnVb6YglkrIy68bwDH65brM12MYRNaL-5WmaLGPlaPQghfx6d503fFVeEarDWrpgR8pXkXw8gMjAyL93sQYyFFQV3D8Zk9qGwTwLVUrZpOwkFQriuRlg0qOJMeg" style="color: #992211; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="" data-original-height="640" data-original-width="306" height="662" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEj8DSVOT0Mb4oM6rWY7QpV7CuCPJUPw6sSNKYIaP6Zwb1qurcRRqkJVn4JljQTkVzemnVb6YglkrIy68bwDH65brM12MYRNaL-5WmaLGPlaPQghfx6d503fFVeEarDWrpgR8pXkXw8gMjAyL93sQYyFFQV3D8Zk9qGwTwLVUrZpOwkFQriuRlg0qOJMeg=w317-h662" style="border: none; position: relative;" width="317" /></a></div><span style="font-size: medium;"> Βασίλειος Λινάρδος, Δήμαρχος Δερρών. Φωτο: lyrasi.blogspot.com</span><p></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">Ο πατέρας της Ευρυδίκης, Ελευθέριος Ι. Λινάρδος, που Ερρίκος ήταν το παρανόμι του, τον οποίο ως κόρη του εκπροσωπεί με το ήθος που τη διακρίνει, ήταν ήρωας του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, ένας από τις επιζώντες ναύτες, όταν τορπιλίστηκε από τους Γερμανούς, το Α/Τ Ύδρα στα ανοιχτά του Σαρωνικού. Βαριά τραυματισμένος στο αριστερό χέρι και δεξί πόδι, εγκατέλειψε τελευταίος τη θέση του στη μάχη, και διασώθηκε κολυμπώντας δύο μίλια, με σωσίβια ζώνη, για να φθάσει στην Αίγινα και από εκεί να διακομισθεί στην Αθήνα.</span></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><br /></p><div class="separator" style="clear: both; font-size: x-large; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjxMy6TQjm1trjFaWOkzcEprVY2t95a6iFRYBNSZLydI8t17FO8u2oeGDZt1X0pgiwEGR3SbwsjdHKAEejzBhm_pfJVVKRmOD8q_zDmb8wg2Rgqt3qN2KvYhP86Tsjkfc4lsVNTiCZzvi3HbngOP49HQnRp2NhhyE6qbPpbXt_2LaS3fkw9xljaKB4aRQ" style="color: #992211; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="" data-original-height="433" data-original-width="617" height="389" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/a/AVvXsEjxMy6TQjm1trjFaWOkzcEprVY2t95a6iFRYBNSZLydI8t17FO8u2oeGDZt1X0pgiwEGR3SbwsjdHKAEejzBhm_pfJVVKRmOD8q_zDmb8wg2Rgqt3qN2KvYhP86Tsjkfc4lsVNTiCZzvi3HbngOP49HQnRp2NhhyE6qbPpbXt_2LaS3fkw9xljaKB4aRQ=w553-h389" style="border: none; position: relative;" width="553" /></a></div><span style="font-size: medium;"> Oι γονείς της Ευρυδίκης Ε. Λινάρδου, οι δύο μεγαλύτερες ξαδέλφες</span><span style="font-size: medium;"> και τα</span></div><div><span style="font-size: medium;"> αδέλφια της. Η μικρή Ευρυδίκη με φιόγκο στα μαλλιά.</span><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: medium;"> Φωτο.lyrasi.blogspot.com</span></p><p align="justify" class="western" style="line-height: 22.275px; margin-bottom: 0cm;"><span style="font-size: large;">Η Ευρυδίκη είδε το φως της ζωής στις 14 Αυγούστου 1956, στην Κλινική Κισκήρα, κοντά στον σιδηροδρομικό σταθμό της Καλαμάτας , καθώς και η αδελφή της Μεταξία. Τα επόμενα τρία παιδιά προτίμησε η μητέρα της να γεννήσει κατ΄οίκον, με τη βοήθεια του αγροτικού ιατρού Σκλήρη. Ουσιαστικά, ήταν απογοητευμένη που πλήρωνε και γεννούσε κορίτσια, όταν όμως γέννησε στο σπίτι τρία αγόρια στη σειρά η χαρά της ήταν πολύ μεγάλη. Η Ευρυδίκη μεγάλωσε στο αρχοντικό του παππού της Ιωάννη Λινάρδου, το οποίο βρίσκεται στον Δημόσιο δρόμο της Βαλύρας προς τη Μεσσήνη. Η μητέρα της , η αείμνηστη Βασιλική Δαβίλλα, καταγόταν από το χωριό Κεφαλληνού και ήταν μοναχοκόρη, ανάμεσα σε τρεις αξιόλογους αδελφούς, τον αδελφό της Παρασκευά Δαβίλλα, ο οποίος ήταν δάσκαλος στην Αθήνα και μέντοράς τής Ευρυδίκης, τον Ιωάννη Δαβίλλα, Αρεοπαγίτη. και τονΤαξίαρχο Μαρίνο Δαβίλλα.Ο τέταρτος αδελφός Ντίνος παρέμεινε στου Κεφαλληνού και ανέλαβε την πατρική περιουσία.</span></p></div></div><div style="clear: both;"></div></div><div class="jump-link" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.5px;"><a href="http://ithominews.blogspot.com/2022/11/blog-post_6.html#more" style="color: #336699; text-decoration-line: none;" title="Ευρυδίκη Ε.Λινάρδου-Παπαλαμπίδου, από τη Βαλύρα Μεσσηνίας στην Ορεστιάδα Θράκης, με Ήθος, Αρχές και Περίσσια Αγάπη">Διαβάστε περισσότερα »</a></div>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-56199127442660142202021-12-16T21:08:00.000+02:002021-12-16T21:08:10.461+02:00Σημάδια πως κάποιος σου προκαλεί κακό και δεν το καταλαβαίνεις <div class="post-body entry-content" id="post-body-5601655335139340281" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 618px;"><blockquote style="border-left: none; box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, BlinkMacSystemFont, -apple-system, "segoe ui", Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, "open sans", "helvetica neue", sans-serif; font-size: 15px; font-style: italic; margin: 40px 34.7969px 38px; padding: 0px; position: relative; text-align: center;"><h3 class="separator" style="box-sizing: border-box; color: #111111; font-family: roboto, sans-serif; font-size: 22px; font-weight: 400; line-height: 30px; margin: 27px 0px 17px; position: relative;"><span style="color: #222222; font-family: Verdana, BlinkMacSystemFont, -apple-system, "segoe ui", Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, "open sans", "helvetica neue", sans-serif; font-size: 15px; font-weight: 700; text-align: left;">Τι είναι ο συναισθηματικός εκβιασμός;</span></h3></blockquote><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, BlinkMacSystemFont, -apple-system, "segoe ui", Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, "open sans", "helvetica neue", sans-serif; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;">Ο όρος συναισθηματικός εκβιασμός αναφέρεται σε μία μορφή ψυχολογικής χειραγώγησης που συμβαίνει μέσα στα πλαίσια στενών προσωπικών σχέσεων: μπορεί να είναι η σχέση ανάμεσα σε μία μητέρα και το παιδί της, η σχέση μεταξύ συζύγων, αδελφών, ακόμη και μεταξύ πολύ στενών φίλων. Σε αυτές τις σχέσεις, το ένα μέλος χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση προκειμένου να επιτύχει τους σκοπούς του, ενώ το άλλο μέλος υποχωρεί μπροστά στο φόβο των συνεπειών. Ο συναισθηματικός εκβιασμός είναι μία μορφή ψυχολογικής κακοποίησης με πολύ δυσάρεστες συνέπειες.</p><p style="box-sizing: border-box; color: #222222; font-family: Verdana, BlinkMacSystemFont, -apple-system, "segoe ui", Roboto, Oxygen, Ubuntu, Cantarell, "open sans", "helvetica neue", sans-serif; font-size: 15px; margin-bottom: 26px; margin-top: 0px; overflow-wrap: break-word;"><span style="box-sizing: border-box; font-weight: 700;">Πώς λειτουργεί;</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvfz3_kaGkKhKFiUUPE-Im08kbwAjP9bvm1kFjoI5iYyTrw8_dKNZss5uY6bQoxVDby7OgqI5MYV1E-VP8StoJIHh05dya9zWBQnkZvVd20kZJaHSG5YU6Wm5nYuYi6ngyYVLlL-wv-YfA/" style="color: #336699; margin-left: 1em; margin-right: 1em; text-decoration-line: none;"><img alt="" data-original-height="392" data-original-width="696" height="180" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvfz3_kaGkKhKFiUUPE-Im08kbwAjP9bvm1kFjoI5iYyTrw8_dKNZss5uY6bQoxVDby7OgqI5MYV1E-VP8StoJIHh05dya9zWBQnkZvVd20kZJaHSG5YU6Wm5nYuYi6ngyYVLlL-wv-YfA/" style="border: none; position: relative;" width="320" /></a></div><br /><br style="box-sizing: border-box;" />Ο «συναισθηματικός εκβιαστής» προβάλλει τις απαιτήσεις του και τις ανάγκες του πάνω από οτιδήποτε άλλο: προκειμένου να βεβαιωθεί ότι θα πάρει αυτό που επιθυμεί χρησιμοποιεί ψυχολογική πίεση απειλώντας, άμεσα ή έμμεσα, ότι αν δε γίνει το δικό του θα υπάρξουν συνέπειες. Υπάρχουν διαφορετικές μορφές συναισθηματικού εκβιασμού.<div style="clear: both;"></div></div><p><a href="https://ithominews.blogspot.com/2021/12/blog-post_16.html#more" style="color: #336699; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.5px; text-decoration-line: none;" title="Σημάδια πως κάποιος σου προκαλεί κακό και δεν το καταλαβαίνεις">Διαβάστε περισσότερα »</a> </p>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-60732899652331076152021-11-09T12:27:00.001+02:002021-11-09T12:27:15.729+02:00Γιατί συναντάμε την αχαριστία όταν κάνουμε μια καλοσύνη;<iframe width="853" height="480" src="https://www.youtube.com/embed/I2_xBiMPfZg" title="YouTube video player" frameborder="0" allow="accelerometer; autoplay; clipboard-write; encrypted-media; gyroscope; picture-in-picture" allowfullscreen></iframe>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-71191007570348955412021-07-28T22:47:00.003+03:002021-08-12T22:23:12.824+03:00Οι καμπάνες του Άϊ Θανάση κτυπούν χαρμόσυνα<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><a href="http://archive.romfea.gr/component/mailto/?tmpl=component&template=sj_news17&link=44302fe52343356221b5d9755e500d6f3bf79f58" style="background-attachment: scroll; background-clip: initial; background-image: url("../images/emailButton.png"); background-origin: initial; background-position: left center; background-repeat: no-repeat; background-size: initial; color: black; display: inline; font-family: arial; font-size: 14px; height: 20px; margin: 0px; outline: medium none; padding: 0px; position: absolute; text-align: justify; text-decoration-line: none; text-indent: -999em; width: 78px;" title="Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο">κό ταχυδρομείο</a></h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-4610074568772360653" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><div class="info-head-blog" style="color: #999999; font-family: arial; font-size: 14px; margin: 0px 0px 1px; padding: 6px 0px 0px; text-align: justify;"><ul class="actions" style="color: black; float: right; height: 20px; line-height: 1.4; list-style: outside none none; margin: 0px; padding: 0px; width: 160px;"><li class="print-icon noimage" style="background: transparent none repeat scroll 0% 0%; border-color: currentcolor; border-image: none; border-style: none; border-width: medium; border: none; display: inline; float: left; line-height: 22.4px; list-style: outside none none; margin: 0px; padding: 0px; width: 71px;"><a href="http://archive.romfea.gr/arthra-apopseis/25929-2014-08-13-18-46-00?tmpl=component&print=1&layout=default&page=" rel="nofollow" style="background-attachment: scroll; background-clip: border-box; background-color: transparent; background-origin: padding-box; background-position: left center; background-repeat: no-repeat; background-size: auto auto; background: url("../images/printButton.png") left center no-repeat scroll; color: black; display: inline-block; height: 20px; margin: 0px; outline: medium none; padding: 0px; position: absolute; text-decoration-line: none; text-indent: -999em; width: 71px;" title="Εκτύπωση">η |</a></li></ul></div><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><b style="margin: 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Γράφει ο Γιάννης Ελ. Λινάρδος | Romfea.gr</span></b></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><b style="margin: 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;"><br /></span></b></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Ήταν μια ηλιόλουστη ημέρα του Καλοκαιριού του 1980.Η ζωή στην ευλογημένη κωμόπολη της Βαλύρας που βρίσκεται κάτω από την Ιερά σκέπη της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας,το μοναστήρι της οποίας δεσπόζει πάνω στο όρος Ιθώμη,κυλούσε ήρεμα.</span></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Προς το απομεσήμερο θυμάμαι με συγκίνηση τις καμπάνες του ενοριακού ναού του Αγίου Αθανασίου,εκεί που εμείς οι Βαλυραίοι πρωτοείδαμε το φως το αληθινό και ελάβαμε πνεύμα επουράνιο,να χτυπούν χαρμόσυνα.</span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbuFcOwjfOxULrKp_G9n9nYSa8IA4AQ0SbNOWF_cPAuDYxtvjWUYAzZ4h7vZBzTXIPc5VjAAub9yJvfuT-KHu3_nCdNGApzaR_fvQ3vb7Rg9CXDxNf6KGXb1QlxgdYNPVKMlyhkLiOHa8T/s452/%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%2598%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="452" data-original-width="400" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbuFcOwjfOxULrKp_G9n9nYSa8IA4AQ0SbNOWF_cPAuDYxtvjWUYAzZ4h7vZBzTXIPc5VjAAub9yJvfuT-KHu3_nCdNGApzaR_fvQ3vb7Rg9CXDxNf6KGXb1QlxgdYNPVKMlyhkLiOHa8T/s320/%25CE%2595%25CE%25A5%25CE%25A3%25CE%25A4%25CE%2591%25CE%2598%25CE%2599%25CE%259F%25CE%25A3.jpg" width="283" /></a></div><p></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Η είδηση είχε έλθει από την πρωτεύουσα. Ο μέχρι τότε Αρχιμανδρίτης και τοποτηρητής της Μεγαλουπόλεως π.Ευστάθιος κατά κόσμον Κωνσταντίνος Αθανασίου Σπηλιώτης, εκλεγόταν από την Ιερά σύνοδο Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης.</span></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Νέοι γέροι,γυναίκες και παιδιά πανηγύρισαν το γεγονός με τρόπο μοναδικό.</span></p><p class="c10" style="font-family: arial; font-size: 14px; margin: 10px 0px; padding: 0px;"><span class="c11" style="color: black; margin: 0px; padding: 0px;">Εφάμιλλες ήταν και οι σκηνές κατά την χειροτονία και την ενθρόνιση.</span></p><div style="clear: both;"></div></div><div class="jump-link" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial,Tahoma,Helvetica,FreeSans,sans-serif; font-size: 13.5px;"><a href="http://efimeridavalira.blogspot.com/2021/07/blog-post_27.html#more" style="color: #992211; text-decoration-line: none;" title="Οι καμπάνες του Άϊ Θανάση κτυπούν χαρμόσυνα">Διαβάστε περισσότερα »</a></div>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-10141698421144772662021-06-22T16:34:00.002+03:002021-06-22T16:34:17.578+03:00....<p>................................... </p>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-49926495087236360582021-06-21T19:54:00.003+03:002021-06-21T19:54:44.039+03:00Αν να Προσμένεις το Μπορείς, Δίχως από την Προσμονή Ετούτη να Αποσταίνεις-Αφιερωμένο στον Ερρίκο και στον Ηλία που τίμησαν τη φιλία στη Βαλύρα<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 18px; font-stretch: normal; font-variant-east-asian: normal; font-variant-numeric: normal; font-weight: normal; line-height: normal; margin: 0px; position: relative;"><span style="font-size: 14.85px;">Ο Τζόζεφ Ράντγιαρντ Κίπλινγκ, αποδήμησε εις Κύριον το 1936 στο Λονδίνο,αφήνοντας μία μεγάλη</span></h3><div class="post-body entry-content" id="post-body-5247487491019690991" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; color: #333333; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 14.85px; line-height: 1.4; position: relative; width: 628px;"><p>κληρονομιά στην ανθρωπότητα ,που κανέναν δεν άφησε αδιάφορο. Πρόκειται για το υπέροχο ποίημα “</p><p>Αν”, το οποίο ενέπνευσε και τη διοίκηση το Πολεμικού Ναυτικού της Ελλάδος.</p><p>Γιατί ο θυρεός για τον ηρωικό αγώνα του Ελευθέριου Ερρίκου Ι.Λινάρδου στο Α/Τ Ύδρα το 1941,</p><p>σαφώς περιλαμβάνει αντίστοιχες οδηγίες προς τους ήρωες του πολεμικού ναυτικού όπως:</p><p>‘Αν να προσμένεις το μπορείς</p><p>δίχως από την προσμονή ετούτη να αποσταίνεις ή</p><p>αν σε συκοφαντούν εσύ να μη βυθίζεσαι στο ψέμα, ή</p><p>αν και σε μισούν το μίσος μέσα σου να μην αφήνεις να φουντώνει,</p><p>κι ωστόσο να μην δείχνεσαι πάρα πολύ καλός</p><p>κι ούτε με πάρα πολλή σοφία να μιλάς....</p><p>άνδρας σωστός τότε θε νάσαι γιε μου”!</p><p>Αυτός ακριβώς ήταν ο Ρίκος της Βαλύρας. Ένας ήρωας, που εγκατέλειψε τελευταίος τη θέση του στη</p><p>μάχη, πριν βυθιστεί το Α/Τ Ύδρα στον Σαρωνικό, διασώθηκε βαριά τραυματισμένος στο αριστερό του</p><p>χέρι και στο δεξί του πόδι κολυμπώντας μόνο με μία σωσίβια ζώνη για δύο μίλια,και από την Αίγινα</p><p>διακομίστηκε για νοσηλεία στην Αθήνα.</p><div style="clear: both;"></div></div><p><a href="https://efimeridavalira.blogspot.com/2021/06/blog-post_37.html#more" style="color: #992211; font-family: Arial, Tahoma, Helvetica, FreeSans, sans-serif; font-size: 13.5px; text-decoration-line: none;" title="Αν να Προσμένεις το Μπορείς, Δίχως από την Προσμονή Ετούτη να Αποσταίνεις-Αφιερωμένο στον Ερρίκο και στον Ηλία που τίμησαν τη φιλία στη Βαλύρα">Διαβάστε περισσότερα »</a> </p>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-4706976750717074292021-05-16T11:58:00.002+03:002021-05-16T11:58:54.554+03:00Οι συγκλονιστικές εμπειρίες μου κοντά στον Άγιο Πορφύριο και στον Άγιο Νεκτάριο<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"></span></p><div class="separator" style="clear: both; text-align: center;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1PiOUHv4oWGDfHaC3PGoBgciXRHFdKRVtMISFz3zPxp_TDzFgBe6loTf3YaHqoV-4NJiDnIFTbjfsrmixXxhNZvGwt4_l3JyWq7BivYYDRIOGbRokhAIYBJa52ccliQCOBeRjlC_9a3iT/s819/orthodoxia.online-95+%25281%2529.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="470" data-original-width="819" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj1PiOUHv4oWGDfHaC3PGoBgciXRHFdKRVtMISFz3zPxp_TDzFgBe6loTf3YaHqoV-4NJiDnIFTbjfsrmixXxhNZvGwt4_l3JyWq7BivYYDRIOGbRokhAIYBJa52ccliQCOBeRjlC_9a3iT/s320/orthodoxia.online-95+%25281%2529.jpg" width="320" /></a></div><br />Ήταν γύρο στα 30 μου χρόνια
όπου η πίστη μου στο Θεό είχε Χαλαρώσει. Τότε βρήκε ευκαιρία ο Σατανάς και με
χτύπησε κατακέφαλα. Αρρώστησα βαριά από ιατροφαρμακευτικό λάθος και κινδύνευε
άμεσα η ζωή μου. <span lang="EN-US" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">E</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">ίχα
πάθει επινεφριδιακή ανεπάρκεια κ.ά Τότε άρχισα να ζητώ βοήθεια από τους
γιατρούς. Αλά εις μάτην, κανένα αποτέλεσμα. Τότε φιλικά μου πρόσωπα με
προέτρεψαν να επισκεφθώ τον Άγιο γέροντα Πορφύριο στο μοναστήρι του ΄΄Η
Μεταμόρφωσις του Σωτήρος ΄΄, στον Ωρωπό Αττικής. Ένα απόγευμα του χειμώνα του
’89 κίνησα να βρω τον Άγιο γέροντα. Όταν έφθασα εκεί είδα μια μεγάλη ουρά
πιστών που περίμεναν καρτερικά να μπουν στο κελί του. Στήθηκα και εγώ στη σειρά
και περίμενα να έλθει η σειρά μου. Όταν
μπήκα μέσα είπε: Εσύ μείνε εδώ οι άλλοι να βγουν για λίγο έξω. Του είπα πάτερ: Με
λένε Γιάννη, είμαι από ένα χωριό της Μεσσηνίας και είμαι άρρωστος πολύ. Πάνω
από το χωριό σου είναι, μου λέει, ένα μοναστήρι της Παναγίας που σας
προστατεύει.<span><a name='more'></a></span> Έχει απέξω κάτι μεγάλους ευκαλύπτους μου είπε. Έχεις πάει πάτερ,
τον ρωτώ, όχι αλά βλέπω με τα μάτια της ψυχής. Σημειωτέον ότι ήταν τυφλός!!! Είσαι άρρωστος από τις
μεγάλες δόσεις κορτιζόνης και άλλων ορμονών που έχεις πάρει. Εσένα μου λέει ο
γιατρός σου είναι στην Αίγινα εκεί πρέπει να πας. Σκέφτομαι για λίγο και του
λέω: Ναι ο Άγιος Νεκτάριος παππούλη. Με είχε βοηθήσει με θαυμαστό τρόπο και
παλαιότερα. Τότε το πρόσωπό του έλαμψε από χαρά. Σύντομα να πας να προσκυνήσεις
μου είπε. Ο ίδιος είχε ιδιαίτερη σχέση
με τον Άγιο Νεκτάριο ο οποίος τον είχε πάρει <o:p></o:p></span><p></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">στην αγκαλιά του όταν
περιόδευε στην Εύβοια και πέρασε και από το χωριό του μικρού τότε Πορφυρίου. Ένα
χειμωνιάτικο απόγευμα πήρα το μηχανάκι μου, το φόρτωσα στο πλοίο και εμπρός για
την Αίγινα. Αφού προσευχήθηκα πήρα το
δρόμο της επιστροφής. Την ώρα που
περίμενα μπρος στον καταπέλτη του πλοίου για να μπω μέσα , νοιώθω ένα ελαφρό
χτύπημα στον αριστερό ώμο. Γυρίζω τότε το κεφάλι μου προς τα εκεί και βλέπω
έναν ρασοφόρο , με μαύρα ράσα να χάνεται ψηλά στον ουρανό. Ήμουν πεπεισμένος
ότι επρόκειτο για τον Άγιο Νεκτάριο και ένα κύμα αισιοδοξίας με πλημμύρησε.
Πίστεψα ότι όλα θα πήγαιναν καλά. Από
εκείνη τη στιγμή ένοιωσα ότι κάτι άρχιζε να αλλάζει στο σώμα μου. Ερχόμενος στην Αθήνα πήγα για ιατρικές
εξετάσεις και ο!!! του παραδόξου θαύματος. Για πρώτη φορά
μετά από έξι μήνες στο αίμα μου ανιχνεύθηκε κορτιζόνη που σήμαινε ότι τα
επινεφρίδια είχαν πάρει εμπρός. Οι Άγιοι Πορφύριος και Νεκτάριος είχαν κάνει το
θαύμα τους!!! Οι γιατροί δεν πίστευαν
στα μάτια τους. Τότε θυμήθηκα τον Άγιο Πορφύριο που μου είχε πει: Οι
γιατροί θα σου δώσουν φάρμακα, να μην τα πάρεις γιατί και να ζήσεις θα μείνεις
ανάπηρος. Όταν μου τα έδωσαν, όπως ήταν, τα πέταξα από το παράθυρο. Στην Αγγλία
που πήγα οι γιατροί μου είπαν:Δεν μας έχει τύχει άλλη τέτοια περίπτωση. Δώσε
χρόνο και βλέπουμε, ευτυχώς που δεν πήρες τα φάρμακα, θα ήταν η καταστροφή
σου!!! Δόξασα τότε τον Άγιο Πορφύριο που με γλύτωσε από μεγαλύτερη περιπέτεια. Γύρισα
πίσω στην Ελλάδα και η υγεία μου διαρκώς βελτιωνόταν. Πριν βγει το
καλοκαίρι του ΄89 θα είσαι πλήρως καλά
όπως όταν γεννήθηκες!!! Και όντως πριν βγει ο Αύγουστος του ΄89 ήμουν όλος
υγεία και δοξολογούσα τους Αγίους του Θεού. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Κοντά στον Άγιο Πορφύριο
έζησα πολλά θαύματα και σε άλλους ανθρώπους. Είδα καρκινοπαθείς, εκεί που οι
γιατροί τους είχαν ξεγράψει , να γίνονται καλά. Είδα ασθενείς με χίλιες δυο
ασθένειες να βρίσκουν γιατριά. Είδα γυναίκες που γιατροί τις είχαν χαρακτηρίσει
στείρες να φέρνουν στον κόσμο παιδιά. Ο ίδιος ο Άγιος είχε επάνω πολλές βαριές
αρρώστιες όπως καρκίνο, ζάχαρο, τύφλωση, ψωρίαση κά. Μια ημέρα μπήκα στον
πειρασμό να τον ρωτήσω: Πάτερ μου εσύ γιατί δεν ζητάς από τον Θεό να σε κάνει καλά;;;
Εγώ, μου απαντά, παρακαλώ τον Θεό να μου δίνει κι΄ άλλες αρρώστιες για να
αγωνίζομαι να σώσω τη ψυχή μου. Έμεινα άναυδος!!! Τέτοια απάντηση δεν την
περίμενα. Σκέφθηκα πόσο μικρός και ελάχιστος είμαι. Μια ημέρα είχαν πάει δυο
κοπέλες εκεί και περίμεναν με υπομονή άπ΄ έξω που έριχνε χιονόνερο. Η μία
μάλιστα έκανε ασταμάτητα κομποσκοίνι. Σε κάποια στιγμή βγαίνει έξω μια μοναχή
και λέει: Ποια από τις δυο σας είναι η Μαρία; Εγώ πετάγεται και λέει η κοπέλα
με το κομποσκοίνι. Είπε ο γέροντας να περάσεις μέσα!!!<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Κάποια φορά θέλησα να κάνω
μια εγχείριση η οποία δεν ήταν απαραίτητη. Όταν γύρισα στο σπίτι πονούσα
αφόρητα και κανένα παυσίπονο δεν με έπιανε.Τότε τηλεφώνησα στον Άγιο Πορφύριο
και ζήτησα την βοήθειά του. Να βγεις στο δρόμο και να κάνεις 75 βήματα.
Πράγματι το έκανα και η διαδρομή αυτή με έβγαλε εμπρός στην είσοδο του παρακείμενου ναού του
Αγίου Γερασίμου. Μπήκα μέσα άναψα το κεράκι μου και αφού προσκύνησα την εικόνα
του Αγίου, πήρα το δρόμο της επιστροφής. Όταν έφθασα στο σπίτι ο πόνος είχε
εξαλειφθεί. Ήταν ένα ακόμη θαύμα του Αγίου Πορφυρίου με την συνέργεια του Αγίου
Γερασίμου αυτή τη φορά. Σημειωτέων ότι<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Ο Άγιος γέροντας δεν
απαντούσε ποτέ στο τηλέφωνο σε όσους μπορούσαν να πάνε και δεν πήγαιναν.
Διάλεγαν δηλαδή την εύκολη λύση.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Μια ημέρα το μεσημέρι
πήγαινα στον Ωρωπό να συναντήσω τον Άγιο. Στον δρόμο κοντέψαμε να τρακάρουμε με
έναν οδηγό που οδηγούσε νευρικά. Σιγά του λέω θα τρακάρουμε. Αυτός άρχισε να με
΄΄περιλούζει΄΄ με διάφορα ΄΄κοσμητικά΄΄. Και τότε εγώ τον ΄΄ χαιρέτισα ΄΄ δια
ανοιχτής παλάμης και τον άφησα να περάσει. Φθάνοντας στο κελί του Αγίου του
λέω: Ευλόγησον Πάτερ. Τότε μου λέει: Τι να ευλογήσω την παλιανθρωπιά σου; Γιατί
τον μούντζωσες τον άνθρωπο; Μα πάτερ μου
με εκνεύρισε πολύ. Οι καλοί χριστιανοί δεν φέρονται έτσι και μου δίνει τρία χαστουκάκια που ήταν σαν χάδια και καθάρισε το
μυαλό μου.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Για τους Αγίους
Τεσσαράκοντα στη Λακωνία μου είπε ότι
υπάρχουν κι΄άλλοι νότια της Μονεμβασίας και
να πεις να ψάξουν να τους βρουν. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-ΠΡΟΒΛΕΨΗ: Ο Άγιος γέροντας
Πορφύριος προέβλεψε ότι το μοναστήρι του θα γίνει κάποια στιγμή δεύτερη Τήνος
και νοσοκομείο ψυχών. Δηλαδή θα μπουν τηλεφωνικές γραμμές όπου θα τηλεφωνούν
όσοι έχουν ψυχολογικά προβλήματα για να πάρουν ψυχολογική υποστήριξη. <o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">-Τις συγκλονιστικές αυτές
εμπειρίες μου τις παραθέτω στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο για ψυχική ωφέλεια
όσων το διαβάσουν και για δυνάμωμα της πίστης τους στην Ορθοδοξία.<o:p></o:p></span></p>
<p class="MsoNormal" style="text-align: justify;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"> </span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Γιάννης Ελ. Λινάρδος<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Οικονομολόγος-Δημοσιογράφος<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Βαλύρα
Ιθώμης Μεσσηνίας<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Τ.Κ:
24002<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Κιν:6974641169<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Σταθερό:2721082511<o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span lang="EN-US" style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">Email</span><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;">: </span><a href="mailto:linardos11@gmail.com"><span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">linardos</span><span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">11@</span><span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">gmail</span><span style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%;">.</span><span lang="EN-US" style="font-size: 16.0pt; line-height: 115%; mso-ansi-language: EN-US;">com</span></a><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"><o:p></o:p></span></p>
<p align="center" class="MsoNormal" style="text-align: center;"><span style="font-size: 16pt; line-height: 115%;"> </span></p>
<p><span style="font-size: 16pt; text-align: center;"> </span> </p>J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-27226063636652154692018-10-10T23:25:00.001+03:002018-10-10T23:25:18.969+03:00Το καλό με αγνότητα καρδιάς, χωρίς υπολογισμό, έχει τη δύναμη να πάει πολύ μακριά...!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://ngradio.gr/wp-content/uploads/2017/03/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE1-1.png" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="ΣÏεÏική εικÏνα" border="0" height="224" src="http://ngradio.gr/wp-content/uploads/2017/03/%CE%9A%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AE1-1.png" style="text-align: left;" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Κάποτε ένας φτωχός Σκωτσέζος αγρότης, ενώ καλλιεργούσε το χωράφι του, άκουσε τη φωνή ενός παιδιού που κλαίγοντας ζητούσε βοήθεια...</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αμέσως παράτησε τα εργαλεία του κι έτρεξε προς το μέρος ενός βούρκου, απ’ όπου προέρχονταν οι φωνές. Τι να δει; Ένα τρομοκρατημένο αγόρι, βυθισμένο κιόλας μέχρι τη μέση στη λάσπη, πάλευε μάταια να ελευθερωθεί ουρλιάζοντας. Χωρίς αργοπορία ο αγρότης έσωσε το αγόρι, που σίγουρα θα πέθαινε αργά και βασανιστικά...</b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Την επομένη, μια φανταχτερή άμαξα με δύο άλογα σταμάτησε μπροστά από την αγροικία του. Κατέβηκε ένας καλοντυμένος ευγενής κύριος, που του συστήθηκε ως ο πατέρας του αγοριού που είχε σώσει ο αγρότης..</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Θα ήθελα να σας ανταμείψω για την πράξη σας, είπε ο κύριος. Σώσατε τη ζωή του γιου μου..!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Όχι, δεν είναι δυνατόν να πληρωθώ για ότι έκανα, απάντησε ο Σκωτσέζος αγρότης, απορρίπτοντας την προσφορά. Την ίδια στιγμή, στην πόρτα του χαμόσπιτου εμφανίστηκε ο γιός του αγρότη..</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Αυτός είναι ο γιός σας; Ρώτησε ο καλοντυμένος κύριος.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Μάλιστα, απάντησε με υπερηφάνεια ο αγρότης.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Θα κάνουμε μια συμφωνία. Αφήστε με να προσφέρω στο γιο σας το ίδιο επίπεδο μόρφωσης που απολαμβάνει ο δικός μου. Αν ο μικρός μοιάζει στον πατέρα του τότε, χωρίς αμφιβολία, μεγαλώνοντας θα γίνει κάτι για το οποίο και οι δυο μας θα υπερηφανευόμαστε.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Έτσι κι έγινε..!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο γιος του αγρότη παρακολούθησε τα καλύτερα σχολεία και αποφοίτησε από τη φημισμένη ιατρική σχολή του νοσοκομείου της Αγίας Μαρίας στο Λονδίνο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Έπειτα από την αποφοίτηση του, ανακάλυψε την πενικιλίνη. Το όνομα του Αλεξάντερ Φλέμινγκ..!</b></span></div>
<table cellpadding="0" cellspacing="0" class="tr-caption-container" style="float: right; margin-left: 1em; text-align: right;"><tbody>
<tr><td style="text-align: center;"><a href="https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/42564382_270757646885304_5729464086278701056_n.jpg?_nc_cat=103&oh=9c4d709019866319e6d8a239a1dc51b6&oe=5C6357C4" imageanchor="1" style="clear: right; margin-bottom: 1em; margin-left: auto; margin-right: auto;"><img alt="ΠεικÏνα ίÏÏÏ ÏεÏιÎÏει: 1 άÏομο, εÏÏÏεÏικÏÏ ÏÏÏοÏ" border="0" height="293" src="https://scontent.fath3-3.fna.fbcdn.net/v/t1.0-9/42564382_270757646885304_5729464086278701056_n.jpg?_nc_cat=103&oh=9c4d709019866319e6d8a239a1dc51b6&oe=5C6357C4" width="400" /></a></td></tr>
<tr><td class="tr-caption" style="text-align: center;"><b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: medium; text-align: justify;">Αλεξάντερ Φλέμινγκ</b></td></tr>
</tbody></table>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο γιος του ευγενούς κυρίου, που σώθηκε από το βούρκο, χτυπήθηκε από βαριά πνευμονία μετά από χρόνια. Ο μόνος τρόπος να σωθεί ήταν τότε η πενικιλίνη..</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ποιό ήταν το όνομα εκείνου του ευγενούς κυρίου; Λόρδος Ράντολφ Τσώρτσιλ. Το όνομα του γιού του; Σερ Ουίνστον Τσώρτσιλ!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πώς τα φέρνει καμιά φορά η ζωή. Ο αμόρφωτος αγρότης, πατέρας του πατέρα της πενικιλίνης, έσωσε τη ζωή ενός παιδιού, που, μεγαλώνοντας, θα κυβερνούσε τη Μεγάλη Βρετανία και θα ονομαζόταν, διεθνώς, «Πατέρας της Νίκης» του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η έμπρακτη ευγνωμοσύνη του Λόρδου Ράντολφ Τσώρτσιλ άνοιξε το δρόμο στη δημιουργία του Φλέμινγκ, που ανακάλυψε την πενικιλίνη, που θα έσωζε – για δεύτερη φορά – τη ζωή του γιου του Ουίνστον Τσώρτσιλ.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μια θαυμαστή ιστορία δυο διάσημων προσωπικοτήτων, που – κι επειδή ήταν διάσημοι – έγινε γνωστή.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πραγματικά, ο φτωχός Σκωτσέζος αγρότης έκανε ένα καλό με αγνότητα καρδιάς, χωρίς υπολογισμό, γιατί πίστευε απλά στη δύναμή του. Και το καλό αυτό πήγε ανυπολόγιστα μακριά...</b></span></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-40804498087760900002018-04-07T00:05:00.000+03:002018-10-07T19:50:56.141+03:00Ας κάνουμε όλοι τον γλυκύτατο Ιησού Νυμφίο της ψυχής μας που θα μας στηρίζει και θα μας καθοδηγεί σε κάθε βήμα της ζωής μας!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxRSnU6ZRz8WpzY8LkbCveRrqIaggQ2Qqdh7sjfhEG3EqHosQIUkp314Fb9SIoqF5lzOoviRnVN62mXdfDG_J3dVedkBKjusTbhYzB8eHxV5lBc7lyRJa0ZQ7R6OLaSYv7WSeNzIxgw8u/s1600/ANASTASH+XRISTOU.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Image result for Κυρίου ημών Ιησού Χριστού" border="0" height="240" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLxRSnU6ZRz8WpzY8LkbCveRrqIaggQ2Qqdh7sjfhEG3EqHosQIUkp314Fb9SIoqF5lzOoviRnVN62mXdfDG_J3dVedkBKjusTbhYzB8eHxV5lBc7lyRJa0ZQ7R6OLaSYv7WSeNzIxgw8u/s320/ANASTASH+XRISTOU.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Αγαπητοί/τες συμπατριώτες/σες και φίλοι/ες που ζείτε εντός αλλά και σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, από την γενέτειρα , την αγαπημένη μας Βαλύρα, σας στέλνουμε τις ολόθερμες ευχές μας για <span style="color: red;">καλό Πάσχα</span>, <span style="color: red;">καλή Ανάσταση</span> και <span style="color: red;">χρόνια πολλά</span> γεμάτα υγεία. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Μαζί με την Ανάσταση του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού να αναστηθούν μέσα μας όσα καλά έχουν πεθάνει και να κάνουμε τον γλυκύτατο Ιησού Νυμφίο της ψυχής μας που θα μας στηρίζει και θα μας καθοδηγεί σε κάθε βήμα της ζωής μας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Έτσι θα νιώθουμε μια εφορία και Θεϊκή γαλήνη που θα γεννούν αγάπη για εχθρούς και φίλους. Ο Κύριος επάνω από τον σταυρό συγχωρούσε τους βασανιστές και σταυρωτές του. Ας τον μιμούμαστε λοιπόν καθημερινά...</b></span></div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> κι' εμείς και να μην κρατάμε κακία σε κάποιον που τυχόν μας έβλαψε. Το να αγαπάμε αυτούς που μας αγαπούν είναι κάτι, το να αγαπάμε όμως και αυτούς που μας μισούν είναι τα πάντα!!! </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Ο Λυτρωτής μας δίδαξε ταπεινότητα. Σε ένα στάβλο γεννήθηκε και έτσι ταπεινά πορεύθηκε στην επίγεια ζωή του. Μην αφήνουμε λοιπόν τον εγωισμό να μας κυριεύει γιατί είναι έργο του σατανά και καταστρέφει τη ψυχή του ανθρώπου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="color: red; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Γιάννης Ερρίκου Λινάρδος</b></span></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-78849097012601320552018-03-03T23:53:00.000+02:002018-03-04T00:00:54.549+02:00H δύναμη της συγχώρεσης σας απελευθερώνει από εκείνον που σας έχει πληγώσει για να συνεχίσετε με ψυχική ηρεμία την ζωή σας!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://slideplayer.gr/2335623/8/images/5/%CE%94%CF%8D%CE%BF+%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%83%CF%86%CE%AF%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για Η δύναμη της συγχώρεσης" border="0" src="http://slideplayer.gr/2335623/8/images/5/%CE%94%CF%8D%CE%BF+%CF%87%CE%AD%CF%81%CE%B9%CE%B1+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%83%CF%86%CE%AF%CE%B3%CE%B3%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9.jpg" height="240" style="text-align: left;" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Όλοι σας είναι πιθανόν να έχετε πληγωθεί από τις πράξεις ή τα λόγια των κοντινών σας ανθρώπων. Μπορεί οι γονείς σας να ήταν επικριτικοί σε κάθε σας προσπάθεια. </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Μπορεί ο σύντροφος σας να είχε παράλληλη σχέση, μπορεί ακόμα οι συνάδελφοι σας να προσπάθησαν να σαμποτάρουν την επαγγελματική σας σταδιοδρομία. </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Αυτές οι τραυματικές εμπειρίες προκαλούν αρνητικά συναισθήματα όπως οργή , πικρία ή ακόμα και διάθεση για εκδίκηση. </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Έχετε δυο επιλογές ή να παγιδευτείτε σε αυτά τα τοξικά συναισθήματα ή να προσπαθήσετε να συγχωρήσετε για την δική σας ψυχική υγεία.
Ποια είναι η έννοια της συγχώρεσης;
</span></b></div>
<a name='more'></a><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
Όλοι οι άνθρωποι δεν αντιλαμβάνονται την συγχώρεση με τον ίδιο τρόπο. Κατά μία γενική έννοια εννοούμε την απόφαση του ατόμου να αφήσει πίσω του το συναίσθημα της μνησικακίας ή ακόμα και τις σκέψεις εκδίκησης που προκλήθηκαν από ένα τραυματικό γεγονός. </span></b><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Είναι πιθανόν να μην ξεχάσετε ποτέ αυτό που σας έχει πληγώσει.</span></b><br />
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Όμως η δύναμη της συγχώρεσης σας απελευθερώνει από το άτομο που σας έχει πληγώσει για να μπορέσετε να συνεχίσετε με ψυχική ηρεμία την ζωή σας. Συγχωρώ δεν σημαίνει ότι ξεχνώ. Οι δυσάρεστες εμπειρίες δεν εξαλείφονται, απλά αντί να είστε προσκολλημένοι στο παρελθόν έχετε την ελευθερία να προστατέψετε τον εαυτό σας και να ισορροπήσετε.
Ο άνθρωπος που έχει την δύναμη να συγχωρεί δεν σημαίνει ότι είναι αδύναμος ή αφελής. Αντίθετα είναι δυνατός γιατί χωρίς να απαλλάσσει το άτομο που τον έχει πληγώσει από την ευθύνη των πράξεων του, απελευθερώνεται από αυτόν και δεν του επιτρέπει να συνεχίσει να τον πληγώνει. Συγχωρώ δεν σημαίνει ότι δεν νιώθω θυμό ή ότι δικαιολογώ αγενείς ή εγωιστικές συμπεριφορές απλά επειδή δεν μπορώ να αλλάξω το παρελθόν δεν προσκολλώμαι σε αυτό γιατί δεν μου αξίζει να υποφέρω για πάντα.</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Γιατί πρέπει να συγχωρούμε;
Η συγχώρεση οδηγεί σε πιο υγιείς σχέσεις, εξαλείφει τα αρνητικά συναισθήματα όπως αγωνία, άγχος, εχθρότητα, βοηθάει το άτομο να βελτιώσει την ψυχική του υγεία, ελαχιστοποιεί συμπτώματα κατάθλιψης, αυξάνει την αυτοεκτίμηση του ατόμου και γενικότερα συμβάλλει και στην καλύτερη σωματική υγεία. Η συγχώρεση δεν σημαίνει απαραίτητα και επανασύνδεση. Σε μερικές δε περιπτώσεις μπορεί να μην είναι και η πιο ενδεδειγμένη λύση γιατί εξαρτάται και από την μελλοντική συμπεριφορά του ατόμου που μας έχει πληγώσει.
Ποιες είναι οι αρνητικές συνέπειες αν δεν εξασφαλίσετε το δώρο της συγχώρεσης;
1) Θα μεταφέρετε το θυμό και την πικρία σας σε κάθε καινούργια σχέση.
2) Θα είστε τόσο πολύ παγιδευμένοι στο αρνητικό συναίσθημα της αδικίας που δεν θα μπορείτε να απολαύσετε το παρόν.
3) Είναι πιθανόν να εξελιχθείτε σε ένα αγχωτικό ή καταθλιπτικό άτομο, εγκλωβισμένο στα αρνητικά συναισθήματα.
4) Θα απομονωθείτε και θα χάσετε την ευκαιρία για καινούργιες υγιείς σχέσεις.</span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Πώς να συγχωρήσετε;
1) Παραδεχτείτε τον πόνο που νιώθετε και συνειδητοποιήστε ποιος είναι υπεύθυνος.
2) Εκφράστε τα συναισθήματα σας με υγιή τρόπο.
3) Απαλλαγείτε από προσδοκίες για διόρθωση της αδικίας.
4) Οχυρώστε τον εαυτό σας για να μην ξανασυμβεί. Να γνωρίζετε τι πρέπει να περιμένετε από τους άλλους γιατί οι άνθρωποι δεν μπορούν να δώσουν κάτι που δεν έχουν.
Το να μάθετε να συγχωρείτε προϋποθέτει να συνειδητοποιήσετε ότι αυτό που σας πλήγωσε πράγματι συνέβη αντί να εύχεστε να ήταν διαφορετικά ή να βρίσκετε διάφορες δικαιολογίες. Η ιδέα της συγχώρεσης δεν εστιάζεται στο να διορθωθεί μια τραυματισμένη σχέση αλλά είναι το μονοπάτι για την προσωπική σας ελευθερία για να έχετε μια ποιοτικά καλή ζωή. </span></b></div>
<div style="text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Eπιβατιανού Αντιγόνη - Ψυχολόγος</span></b></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-23216414423418479332018-02-04T13:11:00.004+02:002018-02-04T13:17:41.123+02:00Η ζωή είναι μια αρχή που βρίσκει το τέλος της και ο θάνατος ένα τέλος που βρίσκει την αρχή του!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://sciencearchives.files.wordpress.com/2016/08/death4.jpg?w=516&h=385" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για Η ζωή είναι μια αρχή που βρίσκει το τέλος της και ο θάνατος ένα τέλος που βρίσκει την αρχή του." border="0" height="238" src="https://sciencearchives.files.wordpress.com/2016/08/death4.jpg?w=516&h=385" style="text-align: left;" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όρνις αλκυών έλεγον οίτον αείδεις >>, αηδόνι που μοιρολογά τραγούδι πένθιμο ήταν ο έλεγος [ θρήνος ] όπως είναι και τα δέκα ποιήματα της συλλογής του ποιητή, που έχασε τη γυναίκα του Μαίρη της άνοιξης που εδιάβη σε Τιτάνειο στρατί κι έφτασε στη θαμπή χώρα με τους στοιχειόδαρτους λειμώνες των ασφοδελών, τους υγρούς βάλτους και τα θειάφινα χώματα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Θρηνεί η μέρα γι’ αυτόν, καταλύθη, οι αστροδείχτες της αυγής μεινούνε πάντα νύχτες χρόνου, πέρα στου δρόμου τα βύθη μια υγρονέφελη μαρμαρυγή με μορφή αγιασμένης οπτασίας βαστώντας στο χέρι αχάτινη λαμπάδα, ντυμένη με το αστείρευτο δάκρυ της, άηχα του λέει:</b></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>
<a href="https://draft.blogger.com/null" name="more"></a><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><< Μη φοβάσαι. Σου μιλώ από το επέκεινα, από το υπερπέραν. Η ζωή είναι μια αρχή που βρίσκει το τέλος της και ο θάνατος ένα τέλος που βρίσκει την αρχή του. Η ζωή και ο θάνατος είναι ένας κύκλος, το τέλειο σχήμα. Είναι ο ουροβόρος όφις, που η κεφαλή του βρίσκει την ουρά του για ανανέωση και η ουρά του την κεφαλή του για αθανασία. Είναι η βινιέρα του βιβλίου μας. Μη φοβάσαι >>.</span></b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> Κι αυτός να επαναλαμβάνει την επωδό: << Θα ‘ρθω! Θα σε βρω στους γκρεμούς όπου βασίλεψε το λευκό παιδικό σου φεγγάρι. Θα ‘ρθω τι κι αν η ερημιά αφήνει στα σπλάχνα μας ματωμένες πατημασιές, βουλιάζοντας λίγο η εικόνα σου στον ασάλευτο κονιορτό της ζωής μου >>.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> Ίλεως! Ίλεως! Αυτή είναι η μοίρα των θνητών, να τους λαχαίνει ταξίδι στη Χώρα του << ηερόεντα ζόφου >> όπου ομιχλώδη σκότη τη σκεπάζουν και την κρύβουν από το φως. Εκεί το σπίτι του Άδη είναι, και η κατοικία των νεκρών με τις σκιές τους να περιφέρονται απελπισμένες τιτιβίζοντας σαν νυχτερίδες. Λίγο πιο πέρα το Έρεβος. Όνομα που προκαλεί φρίκη. Εκεί και το πλούσιο παλάτι του Πλούτωνα και της Περσεφόνης.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> Εκεί θα πάμε << κι εμείς σαν της πολύανθης της άνοιξης τα φύλλα, που βγαίνουν και γοργά στο φως του ήλιου μεγαλώνουν, γραφτό μας από τους θεούς, τη νιότη μια στιγμούλα μονάχα να χαιρόμαστε, χωρίς να βάνει ο νους μας ούτε κακό ούτε καλό, δυο μαύρες Μοίρες στέκουν πλάι μας πάντα, η μια κακιά γεράματα κρατώντας κι η άλλη θάνατο, ο καρπός της νιότης κρατά λίγο που ο ήλιος πα στη γη μια μέρα αιθερολάμνει… >></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> Και μας περιμένει η Πλουτώνια Νύχτια Χώρα! Η Χώρα που είναι τώρα τόπος της Μαίρης της άνοιξης και που σαν γλυπτή χλωμή Παλλάδα τινάζει από πάνω της τους ίσκιους της αιώνιας νύχτας της.</b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>https://sciencearchives.files.wordpress.com/2016/08/death4.jpg?w=516&h=385https://ellinikoxronografima.blogspot.gr/2018/02/blog-post.html#more</b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-20596914954735701102017-12-25T00:24:00.003+02:002017-12-28T00:05:58.104+02:00Ο Χριστός γεννήθηκε για όλους τους λαούς της γης...!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i2.wp.com/www.klainmain.gr/wp-content/uploads/2014/12/christmas-pictures-baby-jesus-3.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για Ο Χριστός γεννήθηκε" border="0" height="240" src="https://i2.wp.com/www.klainmain.gr/wp-content/uploads/2014/12/christmas-pictures-baby-jesus-3.jpg" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span style="background-color: white; color: #1d2129; line-height: 19.32px;">Τούτες τις άγιες ημέρες που ο βοριάς τα αρνάκια παγώνει, που σε μια σπηλιά στη μακρινή Βηθλεέμ, που στέγαζε αθώα ζώα, γεννιόταν ο Θεάνθρωπος Χριστός, που απόψε γιορτάζουμε, ας ρίξουμε μια ματιά γύρω μας. </span></b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span style="background-color: white; color: #1d2129; line-height: 19.32px;">Ας δούμε τους δυστυχισμένους συνανθρώπους μας που δεν έχουν μια δουλειά, που δεν έχουν πού την κεφαλήν κλίνε, που δεν έχουν ένα πιάτο φαγητό και ψάχνουν στα σκουπίδια, που φοράνε κουρελιασμένα ρούχα, που δεν έχουν τουλάχιστον μια κουβέρτα να σκεπαστούν στο παγκάκι που γέρ</span><span class="text_exposed_show" style="background-color: white; color: #1d2129; display: inline; line-height: 19.32px;">νουν τις νύχτες το κουφάρι τους να κοιμηθούν.</span></b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"></span><br />
<div style="color: #1d2129; text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"><b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; line-height: 19.32px;">Ας τους δώσουμε κάτι από το υστέρημά μας, ένα πιάτο φαγητό, ένα ρούχο που δεν το φοράμε πια, μια κουβέρτα, και αν δεν μας περισσεύει τίποτα από όλα αυτά, ας τους επισκεφθούμε για να τους δείξουμε την αγάπη μας και την συμπόνοια μας.Ας τους δώσουμε ένα χαμόγελο ελπίδας. Στα παιδιά τους ας τους δώσουμε ένα χάδι στα μαλλάκια τους και τουλάχιστον ένα παιχνιδάκι από εκείνα που είναι στοιβαγμένα στις αποθήκες μας από τα δικά μας παιδιά που τώρα πια δεν τα χρειάζονται.</b></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"></span></span>
<br />
<div style="color: #1d2129; text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b style="line-height: 19.32px;">Ας φέρουμε επίσης στο μυαλό μας και την δυστυχία των προσφύγων που εγκατέλειψαν λόγω του πολέμου τις εστίες τους. Σαν Έλληνες έχουμε πληγωθεί βαθιά από την προσφυγιά και μας αναλογεί μια ανθρώπινη αντιμετώπιση αυτών των ανθρώπων. Ας σκεφτούμε πόση δυστυχία υπάρχει επάνω στον πλανήτη, γη. Τι κι' αν αυτοί πιστεύουνε σε άλλο Θεό. Aν κάνουμε ένα τουλάχιστον από τα παραπάνω, τότε θα νοιώσουμε πραγματικά Χριστούγεννα. </b></span></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">
<b></b></span></span>
<div style="color: #1d2129; text-align: justify;">
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><b style="line-height: 19.32px;">Και να μην ξεχνάμε ότι ο Χριστός γεννήθηκε για όλους τους λαούς της γης...!!!</b></b></span></span></div>
<span class="text_exposed_show" style="background-color: white; display: inline; line-height: 19.32px;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>
<div style="text-align: center;">
<b style="line-height: 19.32px;"><span style="color: red;">Γιάννης Λιναρδος</span></b></div>
</b></span></span></div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-1594517544180663622017-12-20T23:53:00.000+02:002017-12-20T23:53:52.362+02:00Όταν ρώτησαν την Audrey Hepburn να αποκαλύψει τα μυστικά της ομορφιά της, η γοητευτική ηθοποιός έγραψε αυτό το ποίημα όπου και διαβάστηκε στην κηδεία της!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: center;">
<a href="http://slideplayer.gr/2291274/8/images/11/%CE%97+%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC+%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82+%CE%B1%CF%85%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B1+%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1..jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για ομορφιά μιας γυναίκας" border="0" height="240" src="http://slideplayer.gr/2291274/8/images/11/%CE%97+%CE%B1%CE%BB%CE%B7%CE%B8%CE%B9%CE%BD%CE%AE+%CE%BF%CE%BC%CE%BF%CF%81%CF%86%CE%B9%CE%AC+%CE%BC%CE%B9%CE%B1%CF%82+%CE%B3%CF%85%CE%BD%CE%B1%CE%AF%CE%BA%CE%B1%CF%82+%CE%B1%CF%85%CE%BE%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CE%B9+%CE%BC%CE%B5+%CF%84%CE%B1+%CF%87%CF%81%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1..jpg" style="text-align: left;" width="320" /></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Για να έχετε χείλη ελκυστικά, προφέρετε λόγια καλοσύνης.
</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Για να έχετε μάτια ωραία , κοιτάζετε τι έχουν οι άνθρωποι το ωραίο πάνω τους.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Για να μένετε αδύνατος, μοιράζεστε το γεύμα σας μ’ εκείνους που πεινάνε.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Για να έχετε όμορφα μαλλιά, αφήστε ένα παιδί να τα χαϊδεύει κάθε μέρα.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Για να έχετε καλή σιλουέτα, βαδίζετε ξέροντας πως δεν είστε ποτέ μόνοι,, γιατί αυτοί που σας αγαπούν ή σας αγάπησαν σας συνοδεύουν.</b></span></div>
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Οι άνθρωποι, περισσότερο από ότι τα αντικείμενα, έχουν ανάγκη από επιδιόρθωση, κανάκεμα, αναζωογόνηση, φροντίδα, ενδιαφέρον, σωτηρία: μην απορρίπτετε ποτέ κανέναν.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Σκεφθείτε: αν μια μέρα χρειαστείτε χείρα βοηθείας, θα βρείτε μία στην άκρη καθενός από τα δυο χέρια σας.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Γερνώντας, συνειδητοποιείτε ότι έχετε δυο χέρια: Το ένα για να βοηθάτε τον εαυτό σας και το άλλο για να βοηθάτε όποιους έχουν ανάγκη.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν είναι στα ρούχα που φοράει, στο πρόσωπο ή στο πως φτιάχνει τα μαλλιά της. Η ομορφιά μιας γυναίκας φαίνεται στα μάτια της γιατί αυτή είναι η ανοιχτή πόρτα της καρδιάς, η πηγή της αγάπης της.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Η ομορφιά μιας γυναίκας δεν είναι στο μακιγιάζ της αλλά στην αληθινή ομορφιά της ψυχής της. Είναι στην τρυφερότητα που δίνει, στην αγάπη,</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>στο πάθος που εκφράζει.</b></span></div>
</div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Η ομορφιά μιας γυναίκας ξετυλίγεται με τα χρόνια!!!</b></span></div>
</div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-19708440406780647892017-12-12T12:23:00.002+02:002017-12-12T12:23:56.026+02:00Ιστορικές μνήμες:Ο διπλωμάτης και γιατρός Ιωάννης Λινάρδος-Παπαρρηγόπουλος (1780-1874)<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqR6fxL1KkE3VSquMKnIm74062Bqn2_UtKaO5Xk4ldNEZA2brzBdpjncxj6VY_54WVki2DlBiNOKUza9D5cS-d6W2m_SAxenHbnrtIXZBmKo4-Dy5hMw1aJQY4EwI3j_L0ykqW1BCo-w/s1600/IoannisPaparrigopoulos.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Αποτέλεσμα εικόνας για ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ-ΛΙΝΑΡΔΟΣ" border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiLqR6fxL1KkE3VSquMKnIm74062Bqn2_UtKaO5Xk4ldNEZA2brzBdpjncxj6VY_54WVki2DlBiNOKUza9D5cS-d6W2m_SAxenHbnrtIXZBmKo4-Dy5hMw1aJQY4EwI3j_L0ykqW1BCo-w/s320/IoannisPaparrigopoulos.jpg" width="200" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: red;">Το πραγματικό του επώνυμο </span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><span style="color: red;">ήταν Λινάρδος. Υιοθετήθηκε όμως από πλούσια οικογένεια η οποία του έδωσε και το επώνυμό της.</span></b></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue;"><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Π</b></span><b style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">αραχώρησε στην ελληνική κυβέρνηση ολόκληρη την ιδιοκτησίας του </b></span><b style="color: blue; font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;">έκταση, προκειμένου να φτιαχτεί ο Εθνικός – τότε Βασιλικός – Κήπος της νεοσύστατης πρωτεύουσας.</b></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Για τον Ιωάννη Λινάρδο-Παπαρρηγόπουλο δεν έχουν γραφτεί πολλά, όχι τόσα όσα ίσως αρμόζουν σε έναν ήρωα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821, ισάξιο σε γενναιότητα, ευστροφία και πίστη στα υψηλά ιδανικά της ελευθερίας και εθνικής ανεξαρτησίας με ονόματα που όλοι λίγο ως πολύ γνωρίζουμε από τα σχολικά μας χρόνια. Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, Δημήτριος Υψηλάντης, Ιωάννης Καποδίστριας, Φιλικοί… Ονόματα γνωστά από τα βιβλία της ιστορίας του δημοτικού, του γυμνασίου, του λυκείου, από τους λόγους που εκφωνούνται στις παρελάσεις και τις εθνικές επετείους. Τους ήξερε όλους και τον ήξεραν κι εκείνοι. Γνώριζαν την εντιμότητα, το ήθος και την καλοσύνη του. Ήξεραν ότι μπορούσαν να τον εμπιστευτούν απόλυτα με τη ζωή τους και δημιουργούσαν στενούς δεσμούς φιλίας μαζί του που κρατούσαν εφ’ όρου ζωής.</b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεσμοί φιλίας, ωστόσο, συνέδεαν τον Δαμαριωνίτη φιλικό και διπλωμάτη όχι μόνο με τους ομοεθνείς του Έλληνες, αλλά με όλους όσους είχαν την τύχη και την τιμή να τον γνωρίσουν, Δυτικοί, Ρώσοι και Οθωμανοί, όλοι εκ των οποίων ανεξαιρέτως είχαν να πουν τα καλύτερα για κείνον.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το γεγονός ότι ο Παπαρρηγόπουλος είχε το χάρισμα να κερδίζει την εκτίμηση των συνανθρώπων του διαφαίνεται πολύ έντονα μέσα από τις λιγοστές, ομολογουμένως, πηγές που έχουν διασωθεί ως τις μέρες μας. Η σχετικά περιορισμένη φιλολογία, αν εξαιρέσει κανείς την ατυχή απώλεια σημαντικού μέρους της αλληλογραφίας του κατά την μεταφορά της από το νησί της Νάξου στην πρωτεύουσα με εντολή των απογόνων του, οφείλεται σε δύο κυρίως λόγους, δύο άξονες γύρω από τους οποίους περιστράφηκε ολόκληρη η ζωή και το έργο του σε καιρό πολέμου και σε καιρό ειρήνης:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>α) τη φύση του επαγγέλματός του και</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>β) τη φύση του χαρακτήρα του.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Παρά τις λιγοστές πηγές, ωστόσο, όλες όσες υπάρχουν που να γίνεται αναφορά στο όνομά του σκιαγραφούν, όχι μόνο το ποιόν του χαρακτήρα του, αλλά τη σημασία του έργου του στην τελική έκβαση του αγώνα των Ελλήνων για την πολυπόθητη λευτεριά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αυτόν τον αγώνα έκανε στόχο ζωής ο Δαμαριωνίτης ήρωας από τα πιο άγουρα χρόνια της ζωής του πρώτα και την εδραίωση της εθνικής ανεξαρτησίας ως τα βαθιά του γεράματα στη συνέχεια. Οι επιλογές ζωής του είχαν όλες τους αφετηρία αυτή τη σπίθα, το όραμα να δει την πολύπαθη πατρίδα του ελεύθερη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Όμως, πώς θα μπορούσε ένα φτωχό παιδί από μια πολύτεκνη οικογένεια του χωριού που μετά βίας έβγαζε τα στοιχειώδη για να ζήσει, να βρει την χαραμάδα εκείνη που θα τον βοηθούσε να ανοίξει τα φτερά του και να υπερβεί τα προβλήματα και το τέλμα που είχε οδηγήσει τον τόπο η υποδούλωση στους Οθωμανούς επί τέσσερις ολόκληρους αιώνες; Πώς ένα μικρό αγόρι, ένας έφηβος θα μπορούσε να κάνει τη διαφορά;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Ερωτήματα καίρια που βασάνιζαν το μυαλό του μικρού «Τζωάννη» - όπως θα γινόταν γνωστός αργότερα- νύχτα μέρα, ώσπου η απάντηση ήρθε σαν θείο δώρο από ένα άτομο του πολύ προσωπικού του περιβάλλοντος με τον οποίο και διατήρησε αλληλογραφία για μεγάλο χρονικό διάστημα αφότου έφυγε από το νησί, τον Εμμανουήλ Κρητικοπούλη, που ήταν λόγιος, ιερέας και συγγενής της μητέρας του. Μια απάντηση που όσα χρόνια κι αν περάσουν, θα παραμένει πάντοτε η ίδια:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Ο δρόμος του πεπρωμένου του έπρεπε να περάσει μέσα από τη μόρφωση.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Βέβαια, το να μιλάμε για μόρφωση, ανώτατες σπουδές κτλ. εν μέσω Τουρκοκρατίας δεν ήταν κάτι το αυτονόητο, όπως θεωρητικά συμβαίνει σήμερα. Τότε, τίποτα δεν θεωρείτο αυτονόητο και τίποτα δεδομένο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το μικρό νησιωτόπουλο όμως είχε ήδη πάρει την απόφασή του. Έτσι, δοθείσης της ευκαιρίας, μια πρόσκληση από συγγενείς του πατέρα του να τον φιλοξενήσουν όσο εκείνο θα σπούδαζε, άφησε το νησί του και, με τις ευλογίες της οικογένειάς του, βρέθηκε προσφυγόπουλο στην πολιτεία που φύλαγε τα κλειδιά του μέλλοντός του, την Κωνσταντινούπολη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Για το πότε ακριβώς και υπό ποιες συνθήκες το ζεύγος Παπαρρηγόπουλου, ένα άτεκνο μεσοαστικό ζευγάρι μπήκε στη ζωή του νεαρού Ιωάννη, παραμένουν αδιευκρίνιστα. Αναπάντητα παραμένουν και άλλα ερωτήματα, όπως εάν υπάρχει συγγένεια μεταξύ της νέας του οικογένειας και του διακεκριμένου ιστορικού και καθηγητή Κωνσταντίνου Παπαρρηγόπουλου, ένα όνομα που υπάρχει σε όλα τα βιβλία ιστορίας και διδάσκεται σε όλες τις φιλολογικές σχολές του κόσμου, αφού είναι το πρόσωπο εκείνο που ενέταξε την Βυζαντινή ιστορία στην ιστορία της Ελλάδας αποκαθιστώντας την γέφυρα που έλειπε, έτσι ώστε να γίνει η σύνδεση των Ελλήνων του νεοσύστατου ελληνικού κράτους με το ένδοξο αρχαίο παρελθόν τους.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Αυτό που γνωρίζουμε πάντως, είναι ότι μέσα σε λίγο διάστημα συνδέθηκαν με τον νεαρό Ιωάννη με δυνατούς συναισθηματικούς δεσμούς που επισφραγίστηκαν με την νόμιμη ένταξή του στην οικογένειά τους, υπό το καθεστώς της υιοθεσίας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Η οικογένεια Παπαρρηγόπουλου, πέρα από το όνομά της, έδωσε στο μικρό Δαμαριωνιτόπουλο όλη την υποστήριξη (οικογενειακή, συναισθηματική, ηθική και οικονομική) να ανοίξει τα φτερά του και να κυνηγήσει το πεπρωμένο του. Ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος φοίτησε στα καλύτερα σχολεία της Κωνσταντινούπολης, συνεχίζοντας κατόπιν τις σπουδές του σε διαπρεπή πανεπιστήμια της Ιταλίας και της Οδησσού.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Οι σπουδές του ολοκληρώθηκαν στη Μόσχα της Ρωσίας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Εκεί άνοιξαν καινούργιοι δρόμοι που του εξασφάλισαν σημαντικές γνωριμίες και διασυνδέσεις με την αριστοκρατία της ρωσικής κοινωνίας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Μέσα σε μικρό χρονικό διάστημα έγινε άριστος γνώστης της ρωσικής γλώσσας. Η φαρέτρα γέμιζε σταθερά και δυναμικά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο χαρακτήρας χτιζόταν και το όραμα θέριευε, περιμένοντας εκείνη τη στιγμή που η δική του ετοιμότητα θα συναντιόταν με την χρυσή στιγμή όπου θα έμπαινε σε τροχιά δράσης.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Όταν η πολυπόθητη ευκαιρία ήρθε, ο Παπαρρηγόπουλος βρισκόταν σε ηλικία 27 χρονών. Η ευρυμάθειά του στις ξένες γλώσσες, οι ακαδημαϊκές σπουδές και το περιβάλλον στο οποίο βρισκόταν πλέον, στάθηκαν αρκετά ώστε να διοριστεί διερμηνέας του ρωσικού Αυτοκρατορικού στόλου στο Αιγαίο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Χάρη στη θέση του αυτή γνώρισε από κοντά προσωπικότητες που θα πρωταγωνιστούσαν πολύ σύντομα στις ιστορικές εξελίξεις που ελόχευαν. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Για τον ίδιο ήταν η αρχή μιας λαμπρής επαγγελματικής πορείας που θα του χάριζε διακρίσεις και παράσημα τιμής και ανδρείας. Παράλληλα όμως, ήταν η αρχή για κάτι πολύ μεγαλύτερο από αυτό, που δεν ήταν άλλο από την έμπρακτη συνεισφορά του στον Αγώνα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δύο παράλληλες πορείες, η μία γνωστή στους πάντες, η δεύτερη υπόγεια, σιωπηλή και αθέατη, σαν ένα υπόγειο ποτάμι που ρέει σταθερά αδιάκοπα κάτω από την επιφάνεια του επίγειου γίγνεσθαι, ορίζοντας τα όσα συμβαίνουν εκεί επάνω, στο φως του ήλιου, χωρίς κανείς να το καταλαβαίνει, παρά μόνο όταν είναι πλέον πολύ αργά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Αυτό ακριβώς συνέβη στην περίπτωση της ιδιοφυούς ενορχήστρωσης της σχέσης του με τον Αλή Πασά των Ιωαννίνων.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η επαγγελματική του ιδιότητα τον έφερνε συχνά πυκνά σε επαφή μαζί του, αλλά και όταν κάτι τέτοιο δεν συνέβαινε, προφασιζόταν λόγους προκειμένου να συμβεί. Χρειαζόταν την προσωπική επαφή με τον Αλή Πασά γιατί ήξερε πως η παρουσία του στην περιοχή ήταν επιζήμια για τον Ελληνισμό, και ως εκ τούτου, έπρεπε να βρει τρόπο ή να τον φέρει με το μέρος των υπόδουλων Ελλήνων ή να τον στρέψει εναντίον του Σουλτάνου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Επέλεξε το δεύτερο. Για να φέρει σε πέρας το σχέδιό του έπρεπε να κερδίσει την εμπιστοσύνη του, κάτι όχι ιδιαίτερα δύσκολο για κάποιον με την ήπια και ευγενική προσωπικότητα του Παπαρρηγόπουλου. Το γεγονός ότι στο πρόσωπό του ο Αλή Πασάς είδε τον διαμεσολαβητή που χρειαζόταν με τους Ρώσους προκειμένου να εξασφαλίσει την εύνοια του Τσάρου για τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους υπό την ηγεσία του, ήταν ένας ευσεβής πόθος που γύρισε τελικά προς όφελος της ελληνικής πλευράς χάρη στον Έλληνα διπλωμάτη, παρόλο που τη δεδομένη στιγμή ο Αλή Πασάς δεν ήταν σε θέση να το αντιληφθεί.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεν έβλεπε πως ο νέος του έμπιστος και στενός φίλος στον οποίο άνοιγε την καρδιά του, εκείνος που πάντα του έλεγε αυτό που ήθελε να ακούσει, τον καθησύχαζε κάθε που αμφισβητούσε τη διάθεση των Ρώσων να τον βοηθήσουν, είχε την δική του προσωπική ατζέντα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Γιατί, αν υπήρξε κάτι που χαρακτήριζε τον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο ήταν η μεθοδικότητά του. Μεθοδικά και υπομονετικά, με μικρές κινήσεις, φαινομενικά αθώες, ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος προετοίμαζε το έδαφος για την τελική ρήξη του Αλή Πασά με την Υψηλή Πύλη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η υπομονή βρήκε τελικά έναν αναπάντεχο σύμμαχο στο πρόσωπο του ίδιου του εχθρού, του Σουλτάνου, ο οποίος, μαθαίνοντας για τις οικονομικές ατασθαλίες, καθώς και τις διαθέσεις του Αλή Πασά να αποσκιρτήσει από την επιρροή της Υψηλής Πύλης, αποφασίζει να λάβει μέτρα για την απομάκρυνσή του από τη θέση του, κάτι που πανικοβάλει τον Αλή Πασά όταν το μαθαίνει. Καλεί απεγνωσμένα τον Παπαρρηγόπουλο, χρειάζεται τον φίλο του να τον συμβουλεύσει για το τι πρέπει να κάνει.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεν γνωρίζει όμως ότι ο φίλος του είναι ήδη μέλος μιας Εταιρείας που οι φήμες την θέλουν να δρα επαναστατικά, συσπειρώνοντας τους υπόδουλους Έλληνες εναντίον των Οθωμανών κατακτητών. Ούτε και γνωρίζει πως όταν ο φίλος αυτός του τάζει σίγουρη βοήθεια από τους Ρώσους και υποστήριξη από τον Καποδίστρια αν τα έβαζε με τον Σουλτάνο, ο ίδιος διαβλέπει μια χρυσή ευκαιρία να τον βγάλει από τη μέση προτού αρχίσει η Επανάσταση.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο Αλή Πασάς τον πίστεψε. Πίστεψε στην βοήθεια της Ρωσίας και στην υποστήριξη των Ελλήνων, αποστάτησε εναντίον του Σουλτάνου απασχολώντας πολλά τούρκικα στρατεύματα και δίνοντας, χωρίς να το καταλάβει, την ευκαιρία στους Έλληνες να ξεκινήσουν μια πρώτη σειρά από νίκες σε μεμονωμένο επίπεδο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το ξέσπασμα της Επανάστασης ήταν πολύ κοντά, ακόμη και τότε όμως, ο Αλή Πασάς, ο τουρκαλβανός αρχιληστής με την Ελληνίδα μάνα, την Ελληνίδα γυναίκα, την Ελληνίδα νύφη, και, φυσικά τους Έλληνες φίλους, όπως ο Παπαρρηγόπουλος ήταν πεπεισμένος ότι όλα έβαιναν προς δικό του όφελος, κυρίως χάρη στον τελευταίο, ο οποίος τον διαβεβαίωνε με πειθώ πως η ρωσική βοήθεια ήταν καθ’ οδόν και άρα μπορούσε να συνεχίσει την αντίσταση κατά του Σουλτάνου με ασφάλεια. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Για κείνον όμως το τέλος ήταν ήδη προδιαγεγραμμένο. Κλεισμένος μέσα στο φρούριό του, προδομένος από φίλους και γνωστούς, με τα ίδια του τα παιδιά να έχουν αποσκιρτήσει, βρίσκει τον θάνατο λίγο αφότου ξεσπά η Επανάσταση. Εκεί καταλαβαίνει τους πραγματικούς σκοπούς του Έλληνα φίλου του και ομολογεί: «Ανάθεμά σε Παπαρρηγόπουλε, με ηπάτησας.»</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος, που πλέον υπηρετούσε με αυταπάρνηση τον ιερό σκοπό της Φιλικής Εταιρείας, φεύγει αμέσως για την Πετρούπολη, όπου συναντά τον Ιωάννη Καποδίστρια. Οι ζυμώσεις έχουν φτάσει στο αποκορύφωμα και οι στιγμές είναι κρίσιμες. Στο πολεμικό συμβούλιο που συστήνεται και, χάρη στις εκεί παρεμβάσεις του, δρομολογούνται τελικά οι εξελίξεις που όλοι γνωρίζουμε, ακριβώς στην ώρα και στον τόπο που έπρεπε προκειμένου να πετύχουν.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Με το ξέσπασμα της Επανάστασης, ο Παπαρρηγόπουλος μετατείθεται από την Πάτρα στη Σμύρνη. Εκεί, σαν από μηχανής θεός, μπόρεσε να επέμβει δραστικά στη διάσωση 400 ατόμων, στην πλειψηφία τους γυναικόπαιδα, τα οποία, ως ραγιάδες, ήταν τα επόμενα θύματα των εξαγριωμένων Οθωμανών που είχαν ήδη αρχίσει να απαντούν στο άκουσμα της Επανάστασης με βιαιοπραγίες και σκοτωμούς. Έσωσε τις ζωές τους, και κατόπιν έσωσε άλλους 700 Έλληνες στη Σμύρνη με ρίσκο της δικής του ζωής, αλλά και της οικογένειάς του, αφού πίσω στην Πάτρα οι Οθωμανοί έκαψαν το σπίτι του και από θαύμα σώθηκαν οι δικοί του που διέφυγαν με πλοίο στη Βενετία την τελευταία στιγμή.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Λιγοψύχησε; Κάθε άλλο. Τους ακολούθησε στη Βενετία για να σιγουρευτεί για την ασφάλειά τους και, χάρη στην παρουσία του εκεί, φάνηκε για άλλη μια φορά χρήσιμος στον Αγώνα. Όταν ο πάπας εμπόδισε την ελληνική επιτροπή να φτάσει στη Βερόνα, την πόλη όπου θα διεξάγονταν η σύνοδος των ηγεμόνων της Ευρώπης, παρέλαβε τα έγγραφα και, λαμβάνοντας οδηγίες από τον Καποδίστρια, εκπροσώπησε ο ίδιος την ελληνική πλευρά και κατάφερε να θέσει Και το ελληνικό ζήτημα στην θεματική ατζέντα της Συνόδου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το διπλωματικό του έργο τον φέρνει πίσω στην Ελλάδα σε μια σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας όπου θα καθοριζόταν η ίδια η έκβαση του Αγώνα, την τελική αναμέτρηση Ελλήνων και Τούρκων στον κόλπο του Ναυαρίνου. Ήταν το διάστημα που ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος υπηρετούσε ως διερμηνέας στη ναυαρχίδα Αζόφ της ρωσικής μοίρας και γνώριζε από πρώτο χέρι τις αδιάφορες διαθέσεις των Μεγάλων Δυνάμεων απέναντι στο ελληνικό ζήτημα, το οποίο δεν συμβάδιζε με τα δικά τους συμφέροντα. Για εκείνες, μια σύρραξη μεταξύ Ελλήνων και Τουρκοαιγυπτίων σε αυτή τη φάση δεν ήταν προς το συμφέρον και, προφασιζόμενοι την Συνθήκη του Λονδίνου που επέβαλε ειρηνικά μέσα για την επίλυση των διαφορών, οι 3 ναύαρχοι προχωρούσαν διαδικασίες για ανακωχή.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αυτό βέβαια θα ήταν ολέθριο για την ελληνική πλευρά, που έβλεπε το όραμα για ανεξαρτησία να εξανεμίζεται, με τον Ιμπραήμ να έχει ήδη δώσει διαταγή στους Αιγυπτίους να κάψουν και να καταστρέψουν τα πάντα στο πέρασμά τους, απειλώντας με γενοκτονία (και όχι εθνοκάθαρση, όπως έχει γίνει μόδα να λέγεται στις μέρες μας) ολόκληρη την Πελοπόννησο. Ο Παπαρρηγόπουλος έβλεπε μπροστά στα μάτια του να γράφεται για την Ελλάδα το πιο ζοφερό σενάριο, ο ολικός αφανισμός της. Ένα σενάριο που θα έπαιρνε σάρκα και οστά με το που συναντιούνταν οι εκπρόσωποι των συμμαχικών δυνάμεων με τον Ιμπραήμ, κάτι που τελικά απετεύχθη χάρη στις άμεσες διπλωματικές ενέργειες του Τζοάννη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Στη ναυμαχία του Ναυαρίνου, ο Παπαρρηγόπουλος πολέμησε με ανδρεία, σώζοντας ταυτόχρονα από καιόμενη τουρκική φρεγάτα 22 Έλληνες αιχμαλώτους την τελευταία στιγμή όπου κατάφερε να τους μεταφέρει ασφαλείς στην ρωσική ναυαρχίδα. Τραυματισμένος και ο ίδιος δύο φορές από σφαίρα - η δεύτερη μάλιστα θα του έπαιρνε τη ζωή αν δεν έβρισκε στην πλακέτα του ρολογιού του (το οποίο σήμερα είναι εκτεθειμένο στο Μπενάκειο μουσείο) – ζήτησε από τον Ρώσο ναύαρχο να στείλει μέρος του συμμαχικού στόλου στη Σμύρνη να παραλάβει τους εκεί Έλληνες, κάτι που έγινε – πάλι χάρη στην προσωπική του παρέμβαση και αυταπάρνηση, γλυτώνοντάς τους από βέβαιο θάνατο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Μετά τη ναυμαχία ο Παπαρρηγόπουλος προσανατολίζει την δραστηριότητά του στην απομάκρυνση των Τούρκων από τα διάφορα κάστρα της Πελοποννήσου. Υπό τη σκιά των γυπών – συμμαχικών δυνάμεων, που καιροφυλακτούσαν να αποκτήσουν οι ίδιοι τα ελληνικά εδάφη της Πελοποννήσου αλλά και της Στερεάς Ελλάδας που ελευθερώνονταν από τους Οθωμανούς, εμποδίζει περεταίρω αιματοχυσία πείθοντας τους Τούρκους για το μάταιο της αντίστασης και επιτυγχάνοντας την αναίμακτη παράδοση των κάστρων πρώτα της Μεθώνης και της Κορώνης και στη συνέχεια του Αντιρρίου, της Ναυπάκτου, του Μεσολλογίου και του Αιτωλικού, κάστρα σημαντικά, αφού αν τα καταλάμβαναν οι Έλληνες θα επεκτείνονταν τα όρια του ελληνικού κράτους πέρα από τον λαιμό της Πελοποννήσου, όπως προσχεδίαζαν οι συμμαχικές Δυνάμεις.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Ο Παπαρρηγόπουλος ήταν εκείνος που έπεισε τον κυβερνήτη Καποδίστρια να προχωρήσουν τις διαδικασίες κατάληψης των επίμαχων φρουρίων δια της διπλωματικής οδού και όχι της πολιορκίας. Έτσι, ως πληρεξούσιος της Κυβέρνησης, επιτυγχάνει το ακατόρθωτο. Να πείσει τους Τούρκους να παραδοθούν αμαχητί! Σε αυτό βοήθησαν οι φιλικές σχέσεις του με ανθρώπους του αντίθετου στρατοπέδου, το ταλέντο του στις διπλωματικές διαπραγματεύσεις και, κυρίως, στον αγαπητό από τους πάντες χαρακτήρα του. Τον αγαπούσαν όλοι και τον εμπιστεύονταν σε ό,τι και αν τους έλεγε ή τους ζητούσε.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η υπογραφή του ως πληρεξούσιος του Έλληνα Κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια υπάρχει σε όλες τις συνθήκες παράδοσης των φρουρίων που προαναφέρθηκαν, ήταν ο ίδιος μάλιστα που επέβλεπε για την τήρηση των συμφωνηθέντων, μια πράξη που εκτιμήθηκε ιδιαίτερα από τους Τούρκους που παρέδιδαν ένα-ένα τα κατακτημένα εδάφη της Ελλάδας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Μετά από 400 χρόνια υποδούλωσης και 8 χρόνια πολέμου η</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ελλάδα ήταν πλέον ελεύθερη και ο Παπαρρηγόπουλος ήταν εκεί για να το ζήσει σε όλα τα στάδια αυτής της πορείας. Η Ελλάδα άρχισε δειλά-δειλά να ισορροπεί στα πόδια της, να γίνεται κράτος αυτόνομο, ανεξάρτητο, που δεν είχε τίποτα να ζηλέψει από τα υπόλοιπα νεοσύστατα κράτη της Ευρώπης που κατάφεραν να αποτινάξουν τους δικούς τους φεουδαρχικούς δυνάστες.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Αυτή την Ελλάδα υπηρέτησε ο Ιωάννης Παπαρρηγόπουλος μέσα από τη θέση του Γενικού Πρόξενου της Ρωσίας αρχικά και</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>κατόπιν από εκείνης του Συμβούλου Επικρατείας στην Αθήνα, όπου έζησε τα υπόλοιπα χρόνια της ενεργής ζωής του.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Με τα 500.000 γρόσια (κάπου 1.500.000 σε σημερινά ευρώ) που έλαβε ως χρηματική αποζημίωση από την ρωσική κυβέρνηση για τις υπηρεσίες που είχε προσφέρει – πέρα από τις 3 παρασημοφορήσεις του από τον ίδιο τον Τσάρο</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>αυτοκράτορα Νικόλαο – συνέχισε τον αγώνα του με δεδομένα ειρήνης αυτή τη φορά, αφού είχε εμφανιστεί ένα νέο πρόβλημα στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Οι μπέηδες με το πέρας της υποδούλωσης αρνούνταν να φύγουν από την Ελλάδα, αφού μετά από τόσα χρόνια κυριαρχίας είχαν αποκτήσει μεγάλες και προσοδοφόρες εκτάσεις γης που αρνούνταν να εγκαταλείψουν.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αντιλαμβανόμενος την σοβαρότητα του προβλήματος, ο Παπαρρηγόπουλος ξεκίνησε να αγοράζει όσα περισσότερα κτήματα μπορούσε μόνον από Τούρκους γαιοκτήμονες, ώστε να φύγουν από την Ελλάδα οριστικά και αμετάκλητα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Γνωστά είναι τα κτήματα που παραχώρησε στην ελληνική κυβέρνηση προκειμένου να φτιαχτεί ο Εθνικός – τότε Βασιλικός – Κήπος της νεοσύστατης πρωτεύουσας, καθώς και μια μεγάλη έκταση στην Κάρυστο Ευβοίας. Εκεί έφτιαξε την εξοχική του κατοικία όπου και αποσύρθηκε μόνιμα στη δύση της ζωής του.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Εκτός από γη, ο Παπαρρηγόπουλος απόκτησε στην Αθήνα και ένα σπίτι, το οποίο υπάρχει μέχρι και σήμερα, ένα υπέροχο νεοκλασικό δίπατο κτήριο στην οδό Κυδαθηναίων αριθμός 27, στην Πλάκα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Εκεί έζησε ημέρες γαλήνης και μακροημέρευσης με την δεύτερη σύζυγό του (η πρώτη απεβίωσε νωρίς) και τα επτά παιδιά του, τα οποία όλα τους διέπρεψαν επαγγελματικά, κοινωνικά και προσωπικά και εξελίχθηκαν σε αξιοσήμαντα μέλη της αθηναϊκής κοινωνίας. Η οικία Παπαρρηγόπουλου πρωταγωνίστησε επί σειρά ετών στην κοσμική ζωή της Αθήνας, με σημαντικές προσωπικότητες της εγχώριας και διεθνούς πολιτικής και καλλιτεχνικής ζωής να παρελαύνουν από τις όμορφες σάλες του, αν και ο ίδιος απείχε συνειδητά από τα πολιτικά δρώμενα του τόπου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Προχωρώντας σιγά σιγά προς το κλείσιμο αυτής της παρουσίασης, θα ήθελα να μεταφέρω κάποια ενδεικτικά λόγια επιφανών για τον Παπαρρηγόπουλο, όπως τα συγκέντρωσε στο βιβλίο του ο Στυλιανός Δέτσης, χρήσιμος οδηγός για την έρευνά μου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Αλή πασάς:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> «Είδησις προς όλους τους κοσαμπάδες (κωμοπόλεις) και χωρία από τα Ιωάννινα και έως το Έμπαχτον (Ναύπακτος).</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Απερνά ο αγαπητός μας κυρ Τζοάννης Παπαρρηγόπουλος … ο οποίος, ό,που ήθελε γυρίσει και σταθή, να τον δεχτήτε με τιμή και με κονάκι και με περιποίησιν, οπου να μείνει ευχαριστημένος όθεν α περάσει…»</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Φιλικοί:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> «Αποστέλλομεν τον επιφέροντα το παρόν (συστατικό έγγραφο) ημέτερον Σιορ Τζωάννην Παπαρρηγόπουλον, άνδρα φίλον και αδελφόν, τίμιον και πιστόν, προς ον ενεθέμεθα άπαντες τους στοχασμούς ημών.»</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Φιλότουρκη εφημερίδα της Σμύρνης:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> «Ο οκταετής πόλεμος μεταξύ Ελλήνων και Τούρκων παρέχει δυστυχώς τόσον ολίγους άνδρας, δυννηθέντας να σεβασθώσι και βοηθήσωσι τους δυστυχήσαντας εχθρούς, ώστε θεωρούμεν καθήκον μας να δημοσιεύσωμεν τους επαίνους, ους οι αρχηγοί των εν τοις φρουρίοις Αντιρρίου και Ναυπάκτου Τούρκων εκφράζουσι δια την υπερ αυτών διαγωγήν ενός αρχηγού των Ελλήνων, του Ιωάννου Παπαρρηγόπουλου, διερμηνέως του ρωσικού στόλου. Η παρουσία του, διηγούνται οι Τούρκοι, μας ενεθάρρυνε να συνθηκολογήσουμεν. Εγιγνώσκαμεν τον έντιμο χαρακτήρα του και εδώσαμεν πίστιν εις τους λόγους του. Άνευ αυτού η χύσις του αίματος ήτον αναπόφευκτος. Γενομένης δε της συνθήκης, ο Παπαρρηγόπουλος μας παρέσχε τροφάς και χρήματα. Μετεχειρίσθη δε άπαντας τους Τούρκους με πολλήν φιλανθρωπίαν.»</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Και πολλά πολλά άλλα που έχουν ειπωθεί από σημαίνοντα πρόσωπα ιστορικής βαρύτητας, όπως ο Καποδίστριας, ο Μιαούλης ο ναύαρχος Χέυδεν και άλλοι, όλα ενδεικτικά της επαγγελματικής τιμής και ακεραιότητας του χαρακτήρα του παιδιού του Δαμαριώνα που έμεινε πιστό στο όραμά του, ευεργετώντας την Ελλάδα όσο λίγοι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Θα πρέπει σε αυτό το σημείο να εξομολογηθώ κάτι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τον Ιωάννη Παπαρρηγόπουλο δεν τον είχα ακουστά, παρά μόνο όταν ήρθα εις γάμου κοινωνία με τον Νίκο, αλλά και τότε, μόνο σαν ένα όνομα ιστορικό κενό περιεχομένου. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μέσα στα χρόνια έμαθα πως κάπου στις ανηφοριές του Δαμαριώνα υπάρχει ένα βουλημένο πέτρινο κτήριο που ήταν το σπίτι όπου γεννήθηκε. Προσπάθησα σε κάποια επίσκεψή μου στο χωριό να το αναζητήσω. Κανείς από όσους ρώτησα δεν ήξερε να με οδηγήσει ως εκεί.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Είχα ωστόσο την ευκαιρία να θαυμάσω από κοντά τη βρύση του Μερσινού που φτιάχτηκε από τον ίδιο, σε μια επίσκεψή του στο νησί προκειμένου να ξαναδεί τους γέροντες γονείς του.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αλλά και στις Αναστάσεις που έζησα στο χωριό, μου δόθηκε η δυνατότητα να παρατηρήσω τη φυσιογνωμία του από την προτομή του που βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του ιερού ναού του Σωτήρα και να προσέξω την πραότητα και την ηρεμία που εξέπεμπαν τα χαρακτηριστικά του προσώπου του.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Όμως, μόνο όταν ήρθε η πρόσκληση από το διοικητικό συμβούλιο του Συλλόγου Δαμαριώνα Νάξου και τον πρόεδρό του, αγαπητό κ. Μιχάλη Δέτση, που τους ευχαριστώ πολύ, να πω λίγα λόγια εδώ απόψε προς τιμήν των 142 χρόνων από τον θάνατο του ιστορικά αδικημένου – κατ’ εμέ - ήρωα, μόνον τότε άρχισα να δίνω σχήμα και νόημα στο αφηρημένο όνομα που άκουγα που όλοι γνωρίζουμε, ειδικά εσείς, οι γηγενείς Δαμαριωνίτες που έχετε κάθε λόγο να αισθάνεστε υπερήφανοι που το χωριό σας έβγαλε από τα σπλάχνα της έναν άνθρωπο σαν κι αυτόν.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Νομίζω όμως ότι θα πρέπει να αισθάνεστε υπερήφανοι και για έναν ακόμη λόγο, που θα σας πω αμέσως έτσι όπως το αισθάνομαι, ως σύζυγος Δαμαριωνίτη, μοιραζόμενη μαζί σας κάτι προσωπικό.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όσο έμπαινα μέσα στη βιβλιογραφία και τις διάφορες γραπτές πηγές προκειμένου να αποκτήσω μια άποψη για τον Παπαρρηγόπουλο, το εξής θαυμαστό συνέβαινε: Κάθε φορά που διάβαζα κάτι καινούργιο που είχε να κάνει με τον τρόπο που ενεργούσε, τον τρόπο που σκεφτόταν ή τον τρόπο που επικοινωνούσε με τους γύρω του, αισθανόμουν πως ήταν σα να τον γνωρίζω ήδη! Αυτός ο χαρακτήρας μου ήταν ήδη γνώριμος. Στην προσπάθειά μου να το εξηγήσω, διαπίστωσα έκπληκτη πως όλα αυτά τα γνωρίσματα που τον χαρακτήριζαν, μου ήταν ήδη γνωστά και οικεία από όλους εσάς, τους σημερινούς Δαμαριωνίτες που γνώρισα και αγάπησα όλα αυτά τα χρόνια.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> Εντιμότητα, βίος λιτός, εγκρατής και ήσυχος, εργατικότητα παραδειγματική, αίσθημα προσφοράς, αλληλεγγύης, φιλανθρωπίας, εγκαρδιότητα, αφοσίωση, αξιοπιστία, σεμνότις. Όλα ζωντανά γύρω μου, ακόμα και μέσα στο ίδιο μου το σπίτι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Να ζουν και να παραμένουν αναλλοίωτα με έναν τρόπο θαρείς μαγικό, υπερβατικό, σα να μην πέρασε μια μέρα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Σα να πρόκειται για το ίδιο άτομο, με τα ίδια χαρακτηριστικά, τα ηρωικά, τα ανθρώπινα, του υπεύθυνου επαγγελματία, του ανεκτίμητου φίλου, του λατρεμένου οικογενειάρχη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το ίδιο DNA έχει ταξιδέψει στα μονοπάτια της ιστορίας και έφτασε αναλλοίωτο σε εσάς, τους σημερινούς Δαμαριωνίτες, τους απογόνους μιας τόσο σημαντικής προσωπικότητας όσο ο Ιωάννης Λινάρδος Παπαρρηγόπουλος, ενός ήρωα, ενός ανθρώπου με Α κεφαλαίο, που παραμένει ζωντανό, ακέραιο μέχρι και σήμερα, μέχρι και τώρα, αυτή τη στιγμή που έχουμε συγκεντρωθεί στον χώρο αυτό για να τον τιμήσουμε, μέσα από όλους εσάς.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το πραγματικό του όνομα ήταν Λινάρδος και γεννήθηκε στον Δαμαριώνα, ένα φτωχό χωριό της Νάξου.Υιοθετήθηκε από εύπορη οικογένεια και έτσι μπόρεσε να πάρει σπουδαία μόρφωση στην Κωνσταντινούπολη, τη Ρώμη και τη Μόσχα.Προσελήφθη στο ρωσικό προξενείο της Πάτρας και με εντολή του τσάρου πήγε το 1814 στα Γιάννενα για να παροτρύνει τον Αλή πασά να εξεγερθεί κατά της Πύλης με την υπόσχεση ότι θα έχει την υποστήριξη των Ρώσων.Ηταν μόλις 25 χρόνων όταν μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία και είχε κρίσιμο ρόλο στην καθοριστική για το μέλλον της Ελλάδας ναυμαχία του Ναυαρίνου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Λίγο πριν από την αποχώρηση των Τούρκων από την Αθήνα και ενώ ακόμη δεν ήταν οριστική η απόφαση ότι θα είναι η νέα πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, ο Παπαρρηγόπουλος αγόρασε από τους γιους του Ομέρ πασά 150.000 στρέμματα στον Ωρωπό (που ήταν καταπατημένα και γι' αυτό δεν έβρισκαν αγοραστές) για να παραδώσουν τα κάστρα της Αθήνας και της Χαλκίδας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μεγάλες αγορές γης είχε κάνει και σε άλλες περιοχές της Αθήνας, κυρίως στο Θησείο, με στόχο να επισπεύσει την απομάκρυνση των Τούρκων από την Αττική.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τα αρχιτεκτονικά σχέδια είχαν αναλάβει ο Σταμάτης Κλεάνθης και Εδουάρδος Σάουμπερτ, που κυριαρχούσαν τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του Οθωνα και το 1833 παρουσίασαν το πρώτο πολεοδομικό σχέδιο της πρωτεύουσας, το οποίο έμελλε να μείνει στα χαρτιά καθώς συνάντησε τις έντονες αντιδράσεις των ιδιοκτητών γης.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το λιθόκτιστο τριώροφο αρχοντικό διαθέτει ωραίες αναλογίες και συμμετρικά ανοίγματα, μαρμάρινα φουρούσια για τη στήριξη των μπαλκονιών και μεταλλικά κιγκλιδώματα, χωρίς ιδιαίτερα στολίδια, όπως ήταν το χαρακτηριστικό της αρχιτεκτονικής στα αθηναϊκά σπίτια πριν από την επέλαση του δυτικόφερτου νεοκλασικισμού.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Διατηρούνται ακόμη τα περσιδωτά κουφώματα, που χαρακτηρίζουν τα αθηναϊκά σπίτια της εποχής.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο Μακρυγιάννης</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Από την αρχή έγινε το μεγάλο σαλόνι της Αθήνας και ανταγωνιζόταν αυτό της οικογένειας Βλαχούτσικου στην αρχή της οδού Πειραιώς.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τον Μάρτιο του 1833 δόθηκε μεγάλη δεξίωση προς τιμήν της βαυαρικής φρουράς, στην οποία οι Τούρκοι παρέδωσαν την Ακρόπολη. Παρευρέθη «ο ανθός των ωραίων κορασίων», ανέφερε χαρακτηριστικά ο φρούραρχος Χριστόφορος Νέζερ.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεν ήταν το μόνο άνοιγμα προς τους Βαυαρούς. Αριστος διπλωμάτης, ο Παπαρρηγόπουλος πέτυχε να φιλοξενήσει τον Αύγουστο του 1834 τον Οθωνα, όταν διανυκτέρευσε στην Αθήνα κατά την πρώτη περιοδεία του στη Στερεά Ελλάδα. Ακολούθησε ο πατέρας του, ο φιλέλληνας βασιλιάς της Βαυαρίας, Λουδοβίκος Α', προς τιμήν του οποίου δόθηκαν ουκ ολίγες δεξιώσεις.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τα Χριστούγεννα της ίδια χρονιάς στο σαλόνι του εμφανίζεται το πρώτο χριστουγεννιάτικο δέντρο, έθιμο που μεταφέρθηκε από τη Βαυαρία και γρήγορα παραγκώνισε το ελληνικό καραβάκι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Στο πρωτόγνωρο ρεβεγιόν ήταν προσκαλεσμένος και ο στρατηγός Μακρυγιάννης, όπως αναγράφει η «Καθημερινή» (Δεκέμβριος 1965).</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οταν αντίκρισε το στολισμένο έλατο, γύρισε προς τον οικοδεσπότη και του είπε: «Ωραίο είναι, κυρ Γιάννη. Αλλά τα δένδρα μου δεν τ' αφήνω να φυτρώσουν μέσα στην κάμαρα. Μόνον τ' άρματά μου φυτρώνουν»!</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τρία χρόνια αργότερα ο Παπαρρηγόπουλος είναι ο γενικός πρόξενος της Ρωσίας στην Αθήνα και η επιρροή του στο φιλορωσικό κόμμα της εποχής ήταν πολύ μεγάλη, γι' αυτό οι σύγχρονοί τον αποκαλούσαν «Γραικόν οφισιάλην σε ρούσικη δούλεψη».</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το αρχοντικό του μάλιστα έγινε αργότερα κατοικία τού ελληνικής καταγωγής πρεσβευτή της Ρωσίας Γαβριήλ Κατακάζη και αναδείχθηκε σε στέκι των αντιμοναρχικών.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η νεότερη πορεία του αρχοντικού δεν είναι αντάξια της ιστορίας του, παρ’ όλο που από το 1985 έχει κηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από το υπουργείο Πολιτισμού, λόγω της ιστορικής αξίας του, αφού αποτελεί ένα από τα ελάχιστα διασωθέντα δείγματα της αθηναϊκής αρχιτεκτονικής των μέσων του 19ου αιώνα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Εχει υποστεί σοβαρές ζημιές από τον σεισμό του 1999, ενώ στην πίσω πλευρά, επί της οδού Δαιδάλου, έχει ανεγερθεί διώροφο κτίσμα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>1. Με τρία σπίτια</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο Παπαρρηγόπουλος διέθετε συνολικά τρεις κατοικίες στην οδό Κυδαθηναίων. Ισως γι' αυτό ο καθηγητής του Πολυτεχνείου Διονύσης Ζήβας, που ήταν ο επικεφαλής των πρώτων μελετών για τη σωτηρία της Πλάκας, θεωρεί ότι το αρχοντικό του βρισκόταν στον αριθμό 17.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>2. Το πρώτο μπαζάρ</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το αρχοντικό ήταν το πρώτο που απέκτησε δίκτυο ύδρευσης ως ανταπόδοση για τη δωρεά του Παπαρρηγόπουλου στο συγκεκριμένο έργο. Το 1858 φιλοξένησε το πρώτο φιλανθρωπικό «μπαζάρ» για να συγκεντρωθεί βοήθεια για τους σεισμόπληκτους της Αρχαίας Κορίνθου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>3. Δόξα</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η οδός Κυδαθηναίων «βαφτίστηκε» το 1834 από τους Βαυαρούς μηχανικούς του πολεοδομικού σχεδίου της Αθήνας. Είχαν στη διάθεσή τους διάφορα αρχαία ονόματα και διάλεξαν αυτό του δήμου της αρχαίας Αθήνας που βρισκόταν στη βορειοανατολική πλευρά της Ακρόπολης. Προέρχεται από τη λέξη «κύδος», που σημαίνει δόξα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>efsyn/Χαρά Τζαναβάρα/<a href="http://evapsarrou.blogspot.gr/2015/11/blog-post_23.html">evapsarrou</a></b></span></div>
<br />
<br />Unknownnoreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-42377693589374918772017-10-01T01:37:00.001+03:002017-10-01T01:47:19.259+03:00 Ό,τι και να γίνεται στη ζωή σας αυτή τη στιγμή, πρέπει να διαβάσετε αυτή τη σύντομη ιστορία! <div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="http://images2.fanpop.com/image/photos/13900000/Best-fantasy-wallpapers-of-author-Kagaya-Yutaka-fantasy-13939476-500-375.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Σχετική εικόνα" border="0" src="http://images2.fanpop.com/image/photos/13900000/Best-fantasy-wallpapers-of-author-Kagaya-Yutaka-fantasy-13939476-500-375.jpg" height="240" width="320" /></a></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Ό,τι και να γίνεται στη ζωή σας αυτή τη στιγμή, πρέπει να διαβάσετε αυτή τη σύντομη ιστορία διδακτικές ιστορίες NOW PLAYING 19 καταπληκτικά κόλπα που θα σας αλλάξουν την ζωή 9 άβολοι κανόνες που πρέπει να ακολουθεί η Βρετανική οικογένεια 12 Ήταν μια φαινομενικά συνηθισμένη μέρα όταν αποφάσισα να παραιτηθώ… Τελείως ξαφνικά πήρα την απόφαση να παραιτηθώ από τη δουλειά μου, από τη σχέση μου και τελικά από την πνευματικότητά μου. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Απλά ήθελα να παραιτηθώ από τη ζωή μου. Αλλά πριν από αυτό, πήγα στο δάσος για να κάνω μια τελευταία κουβέντα με τον Θεό. Ρώτησα: « Θεέ, μπορείς να μου πεις ένα καλό λόγο γιατί να μην παραιτηθώ;» Η απάντησή του με εξέπληξε στα αλήθεια. «Κοίτα γύρω σου.» Είπε:</b></span></div>
<a name='more'></a><div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> «Βλέπεις την φτέρη και το μπαμπού;» Απάντησα: «Ναι. Όταν φύτεψα την φτέρη και τους σπόρους μπαμπού, τα φρόντισα πολύ καλά. Τους έδωσα φως. Τους έδωσα νερό. Η φτέρη μεγάλωσε γρήγορα.» Το καταπληκτικό της πράσινο κάλυψε το έδαφος. Αλλά ακόμα δεν είχε βγει τίποτα από τον σπόρο του μπαμπού. Όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του. Τον δεύτερο χρόνο η φτέρη ήταν άφθονη και μέσα στη ζωντάνια. Όμως τίποτα ακόμα δεν γινόταν με το μπαμπού. Και πάλι όμως δεν παραιτήθηκα από την φροντίδα του. Είπε: «Τον τρίτο χρόνο δεν υπήρχε ακόμα τίποτα από το μπαμπού. Αλλά δεν παραιτήθηκα. Τον τέταρτο χρόνο, τα ίδια. Δεν παραιτήθηκα». «Τότε τον πέμπτο χρόνο ένα μικροσκοπικό βλαστάρι ξεφύτρωσε από την γη. Σε σύγκριση με την φτέρη ήταν φαινομενικά μικρό και ασήμαντο. Αλλά 6 μήνες αργότερα το μπαμπού αυξήθηκε σε ύψος και πέρασε τα 30 μέτρα. Πέρασαν πέντε χρόνια για να μεγαλώσουν οι ρίζες του. Αυτές οι ρίζες το έκαναν δυνατό και του έδωσαν αυτό που χρειαζόταν για να επιβιώσει. Δε θα έδινα σε κανένα από τα δημιουργήματά μου μια πρόκληση που δε θα μπορούσε να αντιμετωπίσει.» Μετά από αυτό, με ρώτησε: «Ήξερες παιδί μου ότι όλο αυτό τον καιρό πάλευες; Ότι ουσιαστικά μεγάλωναν οι ρίζες σου; Δεν παραιτήθηκα με το μπαμπού. Δεν θα τα παρατήσω ποτέ με εσένα.» «Μην συγκρίνεις τον εαυτό σου με τους άλλους», πρόσθεσε. «Το μπαμπού είχε διαφορετικό σκοπό από την φτέρη. Και όμως, και τα δύο έκαναν το δάσος πανέμορφο.» Και μετά μου είπε: «Θα έρθει και η δικιά σου ώρα». «Θα ανέβεις ψηλά.» Τον ρώτησα: «Πόσο ψηλά θα ανέβω;» «Πόσο ψηλά ανέβηκε το μπαμπού;» ρώτησε Αυτός. Ήμουν μπερδεμένη: «Όσο ψηλά μπορούσε;» «Ναι», είπε. «Δείξε μου το μεγαλείο σου, ανεβαίνοντας όσο πιο ψηλά μπορείς.» Μετά από αυτή την συζήτηση άφησα το δάσος και έγραψα αυτή την εκπληκτική ιστορία. Ελπίζω ειλικρινά ότι αυτές οι λέξεις θα σας βοηθήσουν να δείτε ότι ο Θεός δε θα σας εγκαταλείψει ποτέ. Δεν πρέπει ποτέ, ποτέ, ποτέ, ποτέ να παραιτηθείτε. Μην λέτε στον Θεό πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα, αλλά πείτε στο πρόβλημα πόσο μεγάλος είναι ο Θεός! [awaken] [howtomotivation]</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Διαβάστε όλο το άρθρο >> <a href="http://www.tilestwra.com/oti-ke-na-ginete-sti-zoi-sas-afti-ti-stigmi-prepi-na-diavasete-afti-ti-syntomi-istoria/">http://www.tilestwra.com/oti-ke-na-ginete-sti-zoi-sas-afti-ti-stigmi-prepi-na-diavasete-afti-ti-syntomi-istoria/</a></b></span></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-83692787834735309422017-07-16T01:52:00.000+03:002017-09-01T10:48:57.640+03:00Το παλιό ρολόι ...στάθηκε στην ώρα του αποχωρισμού - ''Έφυγε'' ο Γιάννης Καλατζής!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div style="text-align: justify;">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://i.ytimg.com/vi/YUJTEttwQoU/maxresdefault.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img alt="Σχετική εικόνα" border="0" height="180" src="https://i.ytimg.com/vi/YUJTEttwQoU/maxresdefault.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: red; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Γράφει ο Γιάννης Ελ. Λινάρδος</b></span></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="color: blue; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Economist-Journalist</b></span></div>
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Η είδηση του πρόωρου θανάτου του τραγουδιστή Γιάννη Καλατζή, ήλθε και καρφώθηκε σαν μαχαίρι στην καρδιά μου. Ήταν ένας μεγάλος καλλιτέχνης στις 10/ετίες του '60 και του '70 που σαγήνευε τα πλήθη και με τα τραγούδια του διασκέδαζαν οι νέοι εκείνης της σεμνής εποχής. </b></span><br />
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6-clXGMeM1_-LstE8bWRJM9OxmqGAtD8nXLGkicXxuwZXlg1jCED9kshqPSUYPsXv1AblaK2fMcAr0tlyX5W5LwM9kTFGSxNGw24MZRBXuC7VHj7lDb0YF9myJDVeA_QGwIdiX4zxwxy/s1600/large_20170303111900_inart_roloi_stathmou_metalliko_2_opseon_16ch8ch30_kodikos_3_20_098_0239.jpg" imageanchor="1" style="clear: right; float: right; margin-bottom: 1em; margin-left: 1em;"><img border="0" data-original-height="234" data-original-width="138" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhL6-clXGMeM1_-LstE8bWRJM9OxmqGAtD8nXLGkicXxuwZXlg1jCED9kshqPSUYPsXv1AblaK2fMcAr0tlyX5W5LwM9kTFGSxNGw24MZRBXuC7VHj7lDb0YF9myJDVeA_QGwIdiX4zxwxy/s1600/large_20170303111900_inart_roloi_stathmou_metalliko_2_opseon_16ch8ch30_kodikos_3_20_098_0239.jpg" /></a><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Οι νέοι, που δεν είχαν διαβρωθεί ακόμα από την ξενόφερτη υποκουλτούρα, έβγαιναν έξω τα βράδια για φαγητό και διασκέδαση και στο JuckBox έριχναν την δραχμούλα τους για να ακούσουν τα τραγούδια του. </b></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Και αναφέρομαι στις εποχές πριν και μετά το 1970, που γινόταν το έργο του Παμίσου και η Βαλύρα...</b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b> έσφυζε από ζωή λόγω του εργατικού, τεχνικού και υπαλληλικού προσωπικού (της ΑΤΕ Αλιάκμων που ήταν η ανάδοχος του έργου) και που διέμεναν στην κωμόπολη μας. </b></span><br />
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Τότε αυτοί οι άνθρωποι, Μακεδόνες και Θρακιώτες οι περισσότεροι, μαζί με τους ντόπιους νέους διασκέδαζαν </b></span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>με τα τραγούδια του αξέχαστου Γιάννη Καλατζή. Αυτή την εικόνα έχω ανεξίτηλη στον νου μου και πάντα την θυμάμαι με νοσταλγία.</b></span><br />
<a name='more'></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Αγαπητέ μου φίλε Γιάννη, καλό σου ταξείδι, με το ΄΄Παποράκι του Μπουρνόβα΄΄ και την ΄΄Καρότσα της Στεργιάς΄΄, για την γειτονιά των αγγέλων. Να πεις τα χαιρετίσματα στους πολυαγαπημένους μας κοινούς φίλους,Άκο Δασκαλόπουλο και Σταύρο Κουγιουμτζή.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Θα σας θυμάμαι πάντα και με την κιθάρα μου θα τραγουδώ τα τραγούδια σας που ίσως να είναι το καλλίτερο μνημόσυνο για εσάς.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Αιωνία σας η μνήμη!!! </b></span><br />
<div style="text-align: center;">
<span style="color: #073763;"><br /></span></div>
<h3 class="post-title entry-title" itemprop="name" style="background-color: white; font-stretch: normal; margin: 0px; position: relative; text-align: center;">
<span style="color: #073763; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif; font-size: small;">''Έφυγε'' από τη ζωή ο τραγουδιστής Γιάννης Καλατζής, που έλαμψε στις 10/ετίες του '60 και του '70 !!!</span></h3>
<div class="post-header" style="background-color: white; color: #999999; line-height: 1.6; margin: 0px 0px 1.5em;">
<div class="post-header-line-1">
</div>
</div>
<div class="post-body entry-content" id="post-body-3914365715414679979" itemprop="description articleBody" style="background-color: white; position: relative; width: 618px;">
<div dir="ltr" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; color: #333333; line-height: 1.4; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ2wJ56K8L-iVYuYyCdmy5murGxj67t6NE8zOstoptX9ZXP0GMWw3wPip1HW-XKQyWp5lTV8Xy4VsfoLrnUwE5ulBPbN50DaI6QNkWdGI4FiBQp53h7w2zn4cjmIcNLsnbE6lzVh1bgvwl/s1600/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; color: #6699cc; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em; text-decoration: none;"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><img border="0" data-original-height="375" data-original-width="810" height="148" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjJ2wJ56K8L-iVYuYyCdmy5murGxj67t6NE8zOstoptX9ZXP0GMWw3wPip1HW-XKQyWp5lTV8Xy4VsfoLrnUwE5ulBPbN50DaI6QNkWdGI4FiBQp53h7w2zn4cjmIcNLsnbE6lzVh1bgvwl/s320/%25CE%2593%25CE%25B9%25CE%25AC%25CE%25BD%25CE%25BD%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%259A%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25B1%25CF%2584%25CE%25B6%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" style="border: none; position: relative;" width="320" /></span></b></a></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: center;">
<span style="color: purple; font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Ο γνωστός και πολύ αγαπητός καλλιτέχνης Γιάννης Καλατζής, έφυγε σε ηλικία 74 ετών.</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Είχε γεννηθεί στις 29 Απριλίου 1943 στη Θεσσαλονίκη και έκανε σπουδαία καριέρα στο ελληνικό τραγούδι, τη δεκαετία του 60 και του 70.</span><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ακόμα δεν έχουν γίνει γνωστά τα αίτια του θανάτου του, ωστόσο ο καλλιτέχνης αντιμετώπιζε τον τελευταίο καιρό διάφορα προβλήματα με την υγεία του.</span></span></b></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Ο Γιάννης Καλατζής γεννήθηκε στην Κάτω Τούμπα της Θεσσαλονίκης, από γονείς που είχαν βρεθεί στη συμπρωτεύουσα ως πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία.</span></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><a href="https://draft.blogger.com/null" name="more"></a><br /></span></b></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;">Δύσκολες οι εποχές, καθώς ο πατέρας του ήταν φούρναρης και με μεγάλο κόπο κατάφερνε να συντηρεί την οικογένειά του, ενώ έφυγε πρόωρα από τη ζωή όταν ο Γιάννης ήταν μόλις εννέα ετών.Έτσι, ο μικρός τελειώνοντας το δημοτικό σχολείο αναγκάζεται να βγει στη βιοπάλη για το μεροκάματο κάνοντας διάφορες δουλειές, ενώ παράλληλα σπουδάζει μηχανικός στον «Ευκλείδη».</span></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Ωστόσο, το «μικρόβιο» της μουσικής θα μπει από πολύ νωρίς μέσα του και στα 14 του θ’ αγοράσει την πρώτη κιθάρα του, κρατώντας το κρυφό από τη μητέρα του αφού εκείνη την εποχή οι μουσικοί και οι τραγουδιστές θεωρούνταν …άτομα του υποκόσμου!</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Μαζί με δύο φίλους του, θα δημιουργήσουν το «Τρίο Μορένο» (ήταν της μόδας τότε τέτοιου είδους σχήματα) και θα ξεκινήσουν εμφανίσεις σε διάφορες ταβέρνες της Θεσσαλονίκης.</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<b><span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><br /></span></b></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Κάποια βραδιά σε μια απ’ αυτές, θα βρεθεί ο -σπουδαίος ερμηνευτής κι εξαιρετικά δημοφιλής εκείνα τα χρόνια- Τώνης Μαρούδας, θ’ ακούσει τα τρία παιδιά, θα ενθουσιαστεί και θα τους προτείνει να εμφανιστούν μαζί του στην Αθήνα.</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Το 1969 θα ηχογραφήσει «Το λεβεντόπαιδο» για την ομότιτλη ταινία με πρωταγωνιστή τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ και τη «Γοργόνα» (γνωστό και ως «Στην απάνω γειτονίτσα») που αμφότερα θα γίνουν επίσης μεγάλες επιτυχίες, ενώ την επόμενη χρονιά (1970) θα είναι μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα οι βασικοί ερμηνευτές στο δεύτερο δίσκο που ετοιμάζουν συνθέτης και στιχουργός με τίτλο «Θαλασσογραφίες».</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Εκεί, θα ηχογραφήσει ξανά τη «Γοργόνα» με νέα ενορχήστρωση και τα πασίγνωστα «Σ’ αγαπώ-σ’ αγαπώ», «Τζαμάικα» και «Κόκκινο γλυκό μου στόμα»…</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Πλέον, ο Γιάννης Καλατζής είναι από τους πιο δημοφιλείς Έλληνες τραγουδιστές και οι επιτυχίες του με τους Λοΐζο-Παπαδόπουλο συνεχίζονται με φρενήρη ρυθμό. Το 1971 όλη η χώρα θα τραγουδάει το «Παραμυθάκι μου» (που ακούστηκε ακόμη και στη θρυλική ταινία «Ο εξορκιστής») και το 1972 το «Μη γαρύφαλλό μου».</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Στα τέλη εκείνης της χρονιάς θα συμμετάσχει στον τρίτο και τελευταίο δίσκο που κάνουν από κοινού οι δύο δημιουργοί. Πρόκειται για το «Να ‘χαμε τι να ‘χαμε», όπου ο Καλατζής κάνει νέες μεγάλες επιτυχίες με το «Παποράκι» και τον «Κουταλιανό».</b></span></div>
<div style="color: #333333; line-height: 1.4; text-align: justify;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<div style="color: #333333; line-height: 1.4;">
<span style="font-family: "arial" , "helvetica" , sans-serif;"><b>Η τεράστια επιτυχία του «Δελφινιού» έκανε τον Γιάννη Καλατζή πασίγνωστο και δημοφιλή σε χρόνο μηδέν.</b></span></div>
</div>
</div>
</div>
</div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-50269843739439102322017-06-19T00:49:00.003+03:002017-06-19T00:49:50.017+03:00Η Ενδεκάτη Εντολή:Ο άνθρωπος δεν δικαιούται να είναι αδιάφορος για την αδικία, δεν δικαιούται να παρακολουθεί παθητικά την εκμετάλλευση, δεν δικαιούται να μην αναζητά τους ενόχους και δεν δικαιούται να μην επιζητά την τιμωρία τους!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5dzSB0AFmAXoodhIROFpEknCy9UwPg5gVAviuJYiSwSbYI9C7SmP6H3uo_Cn4dSUyGiMvHFley4S7O1LeEPXEQk4Qbr23f5qti58-Cgv-lH6mU88kL6rvhTnYPgiFF_8iff5e-GpuQ5T1/s1600/%25CE%25B4%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582_%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="361" data-original-width="400" height="288" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh5dzSB0AFmAXoodhIROFpEknCy9UwPg5gVAviuJYiSwSbYI9C7SmP6H3uo_Cn4dSUyGiMvHFley4S7O1LeEPXEQk4Qbr23f5qti58-Cgv-lH6mU88kL6rvhTnYPgiFF_8iff5e-GpuQ5T1/s320/%25CE%25B4%25CE%25AD%25CE%25BA%25CE%25B1+%25CE%25B5%25CE%25BD%25CF%2584%25CE%25BF%25CE%25BB%25CE%25AD%25CF%2582_%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CE%25A4%25CF%2581%25CF%258C%25CE%25B9%25CE%25BA%25CE%25B1.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μια από τις πιο παλιές μουσικές μου αναμνήσεις, είναι η «Ενδεκάτη Εντολή», της Νανάς Μούσχουρη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μου είχε κάνει εντύπωση η φωνή της Μούσχουρη και η μελωδία του Χατζηνάσιου, όμως περισσότερη εντύπωση μου έκαναν οι στίχοι του Γκάτσου: Μιλούσαν για τις Δέκα Εντολές και για τον Μωυσή, μιλούσαν για μια επιπρόσθετη και απροσδιόριστη Ενδέκατη Εντολή, μιλούσαν για τρελούς, για σκλάβους, για καθαρά γυαλιά και για κοφτερά μαχαίρια. </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Είμαι σίγουρος ότι έφερνα σε δύσκολη θέση τους γονείς μου όταν τους ρωτούσα «Ποια είναι η Ενδεκάτη Εντολή;» και παρά τις...</b></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> φιλότιμες προσπάθειές τους, δεν κατάφερνα να καταλάβω τι ακριβώς ήθελε να πει ο ποιητής... Αρκετά χρόνια μετά από τότε, επιχειρώ να αποκωδικοποιήσω τους στίχους και να εξηγήσω ποιά είναι η Ενδεκάτη Εντολή.</b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Το τραγούδι ξεκινά ως εξής: «Ρίξ' ένα βλέμμα σιωπηλό στον κόσμο τον αμαρτωλό και δες η γη πως καίει. Και με το χέρι στην καρδιά αν δε σ' αγγίξει η πυρκαγιά, ψάξε να βρεις ποιος φταίει». Ο ποιητής καλεί τον ακροατή να στρέψει το βλέμμα του προς την πραγματικότητα και προς την κοινωνία, για να εντοπίσει την αδικία που καίει τη γη, και αν δεν παρασυρθεί από την επικρατούσα κατάσταση, τότε να ψάξει να βρει ποιος είναι ο φταίχτης που δημιουργεί την αδικία. Και συνεχίζει: </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Σα χαμοπούλι ταπεινό που δεν εγνώρισ' ουρανό και περπατάει στο χώμα, την Ενδεκάτη Εντολή δεν την σεβάστηκες πολύ γι' αυτό πονάς ακόμα». Εάν ο ακροατής παραμείνει παθητικός σαν ένα πουλί που δεν μπορεί να πετάξει, τότε δεν θα γνωρίσει την ελευθερία και θα πονά για πάντα, αφού θα έχει παραβεί την Ενδεκάτη Εντολή. «Τράβα να βρεις τον Μωυσή και ξαναρώτα τον κι εσύ μήπως αυτός την ξέρει, την Ενδεκάτη Εντολή που `ν' ολοκάθαρο γυαλί και κοφτερό μαχαίρι». </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο ποιητής εισηγείται ειρωνικά στον αδιάφορο ακροατή, που βρέθηκε σε αδιέξοδο, να απευθυνθεί στον ίδιο το Μωυσή για να του εξηγήσει το νόημα της Ενδεκάτης Εντολής, για την οποία του δίνει δύο κλειδιά: είναι καθαρή (σε αντίθεση με τον αμαρτωλό κόσμο και τη γη που καίγεται) και είναι κοφτερή (όπως κοφτερά είναι τα μαχαίρια που κόβουν τα σχοινιά των σκλάβων). </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>«Στην παγωμένη σου ερημιά το γέλιο γίνεται ζημιά κι η ομορφιά σκοτάδι. Έτσι είναι φίλε μου η ζωή φέρνει τον ήλιο το πρωί την καταχνιά το βράδυ». Και εάν ο ακροατής επιμείνει να μην τηρήσει την Ενδεκάτη Εντολή περιοριζόμενος στην ερημιά της ιδιωτικότητας, τότε θα βιώσει και ο ίδιος την αδικία, με αποτέλεσμα το γέλιο του να γίνει ζημιά και η ομορφιά να γίνει σκοτάδι, έτσι όπως το σκοτάδι της νύχτας αντικαθιστά το φως της ημέρας. «Κάνε λοιπόν υπομονή τώρα που φως δε θα φανεί κι ούτε θα 'ρθει καράβι. Την Ενδεκάτη Εντολή την ξέρουν μόνο οι τρελοί κι όλοι της γης οι σκλάβοι». Στην περίπτωση που ο ακροατής δεν αντιμετωπίσει την αδικία και δεν εντοπίσει για να τιμωρήσει τους υπαίτιους, δεν θα έχει άλλη επιλογή εκτός από τη (μάταιη) υπομονή, ενώ οι μόνοι που μπορούν πραγματικά να τολμήσουν και να τηρήσουν την Ενδεκάτη Εντολή είναι οι τρελοί (που θα αψηφήσουν τους κινδύνους) και οι σκλάβοι (που δεν έχουν τίποτα να χάσουν εκτός από τις αλυσίδες τους).</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Εν ολίγοις, η Ενδεκάτη Εντολή λέει ότι ο άνθρωπος δεν δικαιούται να είναι αδιάφορος για την αδικία, δεν δικαιούται να παρακολουθεί παθητικά την εκμετάλλευση, δεν δικαιούται να μην αναζητά τους ενόχους και δεν δικαιούται να μην επιζητά την τιμωρία τους. Μάλιστα, εάν ο άνθρωπος επιμείνει να μην ανταποκριθεί στην Ενδεκάτη Εντολή, τότε θα πληρώσει το τίμημα και θα υπομείνει ο ίδιος σε υπερπολλαπλάσιο βαθμό εκείνα που προηγουμένως τον άφηναν αδιάφορο, επειδή νόμιζε εσφαλμένα ότι δεν τον αφορούν και δεν τον επηρεάζουν. Και, δυστυχώς, στη χώρα μας, η Ενδεκάτη Εντολή παραβιάστηκε σφόδρα, τόσο από τους ηγέτες, όσο και από την κοινωνία, τόσο από το λαό, όσο και από την πολιτεία.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: center;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;">* O Γιάννης Παναγιώτου είναι πρόεδρος της ΝΕΔΗΚ</span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-90330769319107161222017-05-28T18:46:00.002+03:002017-05-28T18:46:40.041+03:00Η ευτυχία δε βρίσκεται στα πλούτη αλλά στην ηρεμία της ψυχής!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqQdpdXNDG40oVqS5oMF6fXiPgMgzW9wUFwB-lOb9kvmgT6YMLPX-0K56U7myLnUUr-Ly7cC4VaUfUjpNkBa6JpsDg6-t3R9_9DA7Qz7VCZ9gR5zCP5AcNvSVceUhivnn_g9mFtF7iauH4/s1600/%25CE%2597+%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B5+%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" data-original-height="390" data-original-width="585" height="213" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhqQdpdXNDG40oVqS5oMF6fXiPgMgzW9wUFwB-lOb9kvmgT6YMLPX-0K56U7myLnUUr-Ly7cC4VaUfUjpNkBa6JpsDg6-t3R9_9DA7Qz7VCZ9gR5zCP5AcNvSVceUhivnn_g9mFtF7iauH4/s320/%25CE%2597+%25CE%25B5%25CF%2585%25CF%2584%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CE%25B4%25CE%25B5+%25CE%25B2%25CF%2581%25CE%25AF%25CF%2583%25CE%25BA%25CE%25B5%25CF%2584%25CE%25B1%25CE%25B9+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B1+%25CF%2580%25CE%25BB%25CE%25BF%25CF%258D%25CF%2584%25CE%25B7+%25CE%25B1%25CE%25BB%25CE%25BB%25CE%25AC+%25CF%2583%25CF%2584%25CE%25B7%25CE%25BD+%25CE%25B7%25CF%2581%25CE%25B5%25CE%25BC%25CE%25AF%25CE%25B1+%25CF%2584%25CE%25B7%25CF%2582+%25CF%2588%25CF%2585%25CF%2587%25CE%25AE%25CF%2582.jpg" width="320" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Κάποτε ένας από τους αγαπημένους μου φιλοσόφους, ο κορυφαίος Αριστοτέλης είχε πει: «Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα πλούτη αλλά στην ηρεμία της ψυχής…». Μια φράση με βαθιά μηνύματα και προειδοποιήσεις.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Πόση αλήθεια άραγε να κρύβει; Μεγάλη και αλλόκοτη από τις άλλες έχω να σας πω. Διότι, η ευτυχία δεν έχει να κάνει με τα χρήματα αλλά με την ουσία της ψυχής. Εκεί λοιπόν βρίσκεται.Μέσα μας.</b></span></div>
<a name='more'></a><span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b> </b></span><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Στα βάθη του μυαλού και της καρδιάς μας.Στο σπίτι μας.Το κακό παντού υπάρχει. Σε κάθε γωνιά. Όμως, το καλό μόνο σε ένα σημείο.Ποιο είναι; ΕΣΥ είσαι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όσο περίεργο και αν σου φαίνεται, δίπλα σου είναι. Εσύ ο ίδιος είσαι κυρίαρχος, δημιουργός αλλά και παραλήπτης των δικών σου αποφάσεων και επιθυμιών. Στα χέρια σου λοιπόν άνθρωπε βρίσκεται η ευδαιμονία, η ηθική αρετή.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τα πλούτη δεν δηλώνουν κανέναν τίτλο. Δεν αμφιβάλλω ότι έχουν αξία αλλά δεν σε κάνουν ευτυχισμένο. Μπορεί να έχεις όλα τα πλούτη του κόσμου αλλά μέσα σου να είσαι φτωχός.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τι είδους ευτυχία μπορεί να είναι αυτή; Θα σου πω εγώ. Ανεπαρκής και αναλφάβητη δίχως συναισθήματα και παιδεία. Μια μίζερη, ζοφερή και επίπονη προσπάθεια επιβεβαίωσης και επιβίωσης. Με μόνη κάλυψη το σώμα για ομορφιά και επίδειξη. Με αυτάρκεια, ζήλεια και μιμητισμό.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο σαρκασμός βασικός πλέον συνοδός της. Γιατί άραγε να μην υιοθετούμε την άλλη ευτυχία; Αυτή λοιπόν που κατάλαβες. Ναι, Για εκείνη μιλώ που φωτίζει τα μάτια των ανθρώπων από αλήθεια και ειλικρίνεια. Που δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις και δεν ζητά ανταλλάγματα για να αποκαλυφθεί.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Δεν κρύβεται από το έρεβος σαν τους δεσμώτες στο σπήλαιο αλλά προβάλλεται από ψιλά με το φως του ήλιου. Δεν βρίσκεται ούτε στην υπερβολή ούτε στην στέρηση. Μόνο στην μεσότητα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Στο πρέπει και στο είναι. Βρες την λοιπόν, στην μέση της κλωστής. Στα αισθήματα, στις καταστάσεις. Τα πλούτη δεν είναι τίποτα παρά μόνο ένα παρείσακτο αγαθό δωροδοκίας και μυθοπλασίας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η ευτυχία βρίσκεται στην έκλυση της ψυχής σου. Στην δικαιοσύνη, στο χαρακτήρα και στις πράξεις. Στην ελευθερία επιλογών και αποφάσεών σου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Στην αγαστή συνεργασία του πνεύματος και σώματός σου και όχι στον σκοταδισμό των αδυσώπητων και επίπλαστων Ερινυών των σκέψεων και των επιρροών σου. Η ευτυχία λοιπόν σχετίζεται με την πληρότητα, την αγάπη, την χαρά, την δύναμη για την νίκη της ψυχής και όχι την αμετροέπεια του μυαλού.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μπορείς λοιπόν να συνδυάσεις αυτήν την ευτυχία, την πραγματική με το χρυσό χρώμα των χρημάτων; Αντέχεις να ζεις σε μια ουτοπία ή αλήθεια που μόνη σου κρηπίδα είναι ένας ανεύθυνος και τιποτένιος εαυτός; Σου αρέσει να υπάρχεις από τα χρήματα και για τα χρήματα και μόνο; Δεν θα αντέξεις για πολύ. Είναι το μόνο σίγουρο. Διότι, η έκρηξή σου θα πλησιάζει… Και πίστεψέ με…Θα είναι ανυπόφορη…</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>« Τα πλούτη δεν σε κάνουν βασιλιά της ευτυχίας της ψυχής, αλλά αντιθέτως, η ευτυχία της ψυχής σε κάνει βασιλιά όλου του πλούτου. Μην το ξεχνάς ποτέ!»</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif; font-size: xx-small;">Ν.Π</span></div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-24441729590976338412017-05-19T19:34:00.002+03:002017-05-19T19:34:19.744+03:00Ένα γυάλινο βάζο, μερικές πέτρες, λίγα βότσαλα,λίγη άμμο & ακόμη δυο-τρεις μπίρες...!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhCtTqoaGoP5V01fExmOWLhH-KGElZ3gA2DGWR2TXzaRZqFJq3KqxgTez2qQHGSpLYrPv0OpuU4SdUNybjNp2RKjHPusAGeLuz9NsUGjd3uNZ0cPMRXp-JFYeIVN4TCsyeoo1SlyGTlSaz/s1600/Bazo.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="320" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjhCtTqoaGoP5V01fExmOWLhH-KGElZ3gA2DGWR2TXzaRZqFJq3KqxgTez2qQHGSpLYrPv0OpuU4SdUNybjNp2RKjHPusAGeLuz9NsUGjd3uNZ0cPMRXp-JFYeIVN4TCsyeoo1SlyGTlSaz/s320/Bazo.jpg" width="233" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Με ένα γυάλινο βάζο, μερικές πέτρες, λίγα βότσαλα και άμμο, ακόμη δυο τρεις μπιρίτσες ένας καθηγητής Φιλοσοφίας εμφανίστηκε στην τάξη του έχοντας έναν και μόνο σκοπό: Να γεμίσει το βάζο μπροστά στους μαθητές του.Κάθε φορά, όμως, σταματούσε και τους ρωτούσε: “Είναι γεμάτο το βάζο;” </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μέχρι που έγινε ενοχλητικός με τις επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις του και οι μαθητές άρχισαν να… απορούν με το παράξενο “πείραμά” του! </b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>“Είναι μια διδακτική ιστορία για τη ζωή”, τους είπε γελώντας. Και μόνο στο τέλος, όλοι κατάλαβαν τι ακριβώς εννοούσε…</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Ο καθηγητής πήρε στα χέρια του ένα άδειο γυάλινο βάζο και άρχισε να το γεμίζει στην αρχή με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία.</b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλες ρώτησε:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Είναι γεμάτο το βάζο;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Και οι μαθητές απάντησαν:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Ναι είναι γεμάτο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αυτός χαμογέλασε και χωρίς να μιλήσει, πήρε από την τσάντα του μερικά μικρά βότσαλα και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βότσαλα κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Είναι γεμάτο το βάζο;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Και οι μαθητές απάντησαν:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Ναι είναι γεμάτο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει, πήρε στα χέρια του λίγη άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά που υπήρχαν ανάμεσα στις πέτρες και στα βότσαλα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Είναι γεμάτο το βάζο;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Ναι είναι γεμάτο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αυτός χαμογέλασε πάλι και χωρίς να μιλήσει πήρε δύο μπουκάλια μπίρες, τις άνοιξε και άρχισε να τις αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο, ρώτησε:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Είναι γεμάτο το βάζο;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οι μαθητές αυτή τη φορά γέλασαν και είπαν:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Ναι, είναι γεμάτο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τώρα, λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αυτό αντιπροσωπεύει τη ζωή σας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας: η οικογένεια, ο σύντροφός σας, τα παιδιά σας, η υγεία σας, οι καλοί σας φίλοι. Είναι τόσο σημαντικά που ακόμα κι αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Τα βότσαλα είναι δευτερεύοντα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας: σπουδές, δουλειά, σπίτι, αυτοκίνητο, μικρές πολυτέλειες. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα: τα πολύ μικρά της ζωής.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Αν βάλεις πρώτα άμμο στο βάζο δεν θα υπάρχει χώρος ούτε για τις πέτρες αλλά ούτε για τα βότσαλα. Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα δεν θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε τη σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας, χαρείτε με τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας, το αυτοκίνητό σας… Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα! Ξεχωρίστε τις προτεραιότητές σας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας, όμως, ρώτησε:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Καλά, η μπίρα τι αντιπροσωπεύει;</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>Και ο καθηγητής γελώντας του απαντά:</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>– Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω. Δεν έχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι, γιατί πρέπει να ξέρεις ότι ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΙΡΙΤΣΕΣ.</b></span></div>
Kalinda</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-8283987278992562892.post-57261831902750017662017-05-16T14:56:00.002+03:002017-05-16T14:56:30.564+03:00Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών ανθρώπων!!!<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5yn7KrkgXkzgispUFHXCkNu_JyM3uLDm0J3dO7DJIoIljKac9MM87UkZPkbdQtb_6F9KQh1cP7GhCpS4QAwFqpkrHf5s_px-qTUcR3tUn_W4bOEUnkV14ox9__STTsRh7BQiqMr2btV78/s1600/DYNATOS.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" height="128" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg5yn7KrkgXkzgispUFHXCkNu_JyM3uLDm0J3dO7DJIoIljKac9MM87UkZPkbdQtb_6F9KQh1cP7GhCpS4QAwFqpkrHf5s_px-qTUcR3tUn_W4bOEUnkV14ox9__STTsRh7BQiqMr2btV78/s400/DYNATOS.jpg" width="400" /></a></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>1. Να είσαι ευγνώμων για τις δύσκολες στιγμές. Σου έδειξαν πόσο δυνατός μπορείς να είσαι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>2. Η καλοσύνη είναι αρετή των δυνατών των ανθρώπων.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>3. Δεν υπάρχει απόλυτη αλήθεια.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>4. Είναι οι μικρόψυχοι άνθρωποι εκείνοι που προσπαθούν να εξευτελίσουν τους άλλους.</b></span></div>
<a name='more'></a><br />
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>5. Το κακό που κάνουν άλλοι σε σένα, είναι πιο εύκολο να το ξεχάσεις, από το κακό που κάνεις εσύ σε άλλους.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>6. Μπορεί να ξεχνάς εκείνους που σε έκαναν να γελάσεις, αλλά δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσεις εκείνους που ήταν δίπλα σου στις πιο σκοτεινές στιγμές.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>7. Τα απλά πράγματα στη ζωή, είναι και τα πιο συναρπαστικά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>8. Η αγάπη είναι ζωή. Και η ζωή αγάπη.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>9. Πάντα να βάζεις αγάπη στη δουλειά σου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>10. Για να καταλάβεις την καρδιά και το μυαλό ενός ανθρώπου, δες τι σε εμπνέει να κάνεις.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>11. Η αληθινή αγάπη ποτέ δεν είναι κτητική.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>12. Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις τους κακούς τρόπους των ανθρώπων με ευχάριστο τρόπο.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>13. Η αγάπη συνδέει τα πάντα μέσα σε μια απόλυτη αρμονία.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>14. Δες και τη θετική πλευρά της ζωής.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>15. Δεν βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι στην πραγματικότητα. Τα βλέπουμε σύμφωνα με το ποιοι είμαστε εμείς.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>16. Η αληθινή αγάπη δημιουργείται όταν δυο άνθρωποι βρεθούν κοντά, πρώτα στο πνεύμα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>17. Αφήστε χώρο στις σχέσεις σας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>18. Αν προσεύχεσαι όταν βρέχει, θυμήσου να προσευχηθείς και όταν έχει λιακάδα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>19. Όταν δίνεις ολόκληρο τον εαυτό σου, τότε δίνεις πραγματικά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>20. Η αληθινή ομορφιά πηγάζει από μέσα μας.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>21. Τα παιδιά σου δεν σου ανήκουν. Είναι γιοι και κόρες, της ίδιας της ζωής.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>22. Κάθε σχέση πρέπει να είναι ελεύθερη από δεσμά.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>23. Να είσαι ευγνώμων για τα καλά και τα άσχημα στη ζωή σου. Και τα δύο σου δίδαξαν κάτι.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>24. Η στάση σου απέναντι στη ζωή, θα καθορίσει και τη στάση της ζωής απέναντί σου.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>25. Ο φίλος που βρίσκεται μακριά, καμιά φορά είναι πιο κοντά σου από εκείνον που ζει στη διπλανή πόρτα.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<br /></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b><br /></b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
<span style="font-family: Arial, Helvetica, sans-serif;"><b>25 φράσεις του Χαλίλ Γκιμπράν ή «ο άνθρωπος από τον Λίβανο» όπως είναι γνωστός στο παγκόσμιο κοινό, υπήρξε ποιητής, φιλόσοφος και καλλιτέχνης.</b></span></div>
<div style="text-align: justify;">
Kalinda</div>
</div>
J. Linardoshttp://www.blogger.com/profile/00340796070159254876noreply@blogger.com0