Σε “τυφλώνει” η αδικία, η απόρριψη, ο πόνος;;;
Εάν θελήσεις να πονέσεις αυτούς που σε πόνεσαν, χάνεις το δίκιο σου! Το μυαλό σου αρχίζει και λειτουργεί επικίνδυνα. Σε ωθεί να κάνεις πράγματα άσχημα. Φαντασιώνεσαι καταστάσεις περίεργες και σε πνίγει το μίσος... Διψάς για εκδίκηση! Θέλεις να τους πονέσεις όσο σε πόνεσαν.
“Η εκδίκηση είναι ένας μηχανισμός για την ανακούφιση του πληγωμένου μας εγωισμού. Προσπαθούμε να πάρουμε το αίμα μας πίσω και να κάνουμε τον άλλον να νιώσει όπως ακριβώς νιώσαμε εμείς. Από τη μία μεριά να ανεβάσουμε την αυτοεκτίμησή μας κι από την άλλη να αποκατασταθεί μέσα μας το αίσθημα δικαίου”.
“Μπαίνουμε σε αυτή τη διαδικασία για να ανακουφίσουμε την ψυχή μας που πονάει είτε από το αίσθημα της αδικίας, είτε της απόρριψης, είτε της μείωσης. Θέλουμε να τους δώσουμε τα ίδια άσχημα συναισθήματα”.
Είναι θέμα χαρακτήρα
Από τη θεωρία στην πράξη η απόσταση είναι μεγάλη. Ο θυμός και η στενοχώρια εύκολα σε βάζει στη διαδικασία κακών σκέψεων. Για να φτάσεις στο σημείο όμως να κάνεις κάτι από αυτά, να καταστρώσεις σχέδιο και να το πραγματοποιήσεις δεν είναι τόσο εύκολο.
Ποιοι ολοκληρώνουν το σχέδιο της εκδίκησης λοιπόν; “Οι άνθρωποι οι οποίοι είναι πιο ευάλωτοι είτε γιατί δεν πιστεύουν πολύ στον εαυτό τους, είτε γιατί είναι δυστυχισμένοι. Με λίγα λόγια, δεν είναι ικανοποιημένοι από τη ζωή τους, από την εικόνα τους και από τον εαυτό τους. Θέλουν να εκδικηθούν για να ξορκίσουν την κακή εικόνα και να δείξουν στον άλλον ότι δεν είναι αυτό που φαντάζονταν (ότι είναι του χεριού του, ότι μπορεί να τους κάνει ό,τι θέλει). Δείχνουν ότι μπορούν κι εκείνοι να είναι το ίδιο δυνατοί και να κάνουν την ίδια πράξη”.
“Βεβαίως η εκδίκηση είναι θέμα χαρακτήρα. Υπάρχουν άνθρωποι εκδικητικοί και υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι είναι μεγαλόψυχοι και ξέρουν να συγχωρούν όχι από αδυναμία, αλλά από δύναμη”.
Το γιατί της εκδίκησης η αγάπη!
Για ποιο λόγο εκδικείται κάποιος; Τι προσπαθεί να πετύχει κάνοντας εσκεμμένα κακό σε κάποιον άλλον; “Γιατί θέλουν να ανεβάσουν την αυτοεκτίμησή τους, να αισθανθούν καλά, ενώ πριν είχαν αισθανθεί πάρα πολύ άσχημα και μειωμένοι. Θέλουν να πονέσουν τους άλλους όπως πόνεσαν εκείνοι”.
Το μέσα αρχίζει να κλωτσάει. Ο πόνος είναι βαθύς. Τόσο έντονος, τόσο ενοχλητικός που γίνεται κινητήριος δύναμη. Προσπαθείς να κάνεις κάτι να νιώσεις καλύτερα. Η απόγνωση σε οδηγεί σε λάθος μονοπάτια.
Τι μπορείς να κάνεις όταν πονάς, όταν σε πνίγει το δίκιο σου, όταν σε τυφλώνει η αδικία:
-Καταρχήν πρέπει να προσέξεις τη συμπεριφορά σου ώστε να μην πληγώσεις τους άλλους για να μην θελήσουν και οι άλλοι να σε εκδικηθούν αφενός. Αφετέρου ας είμαστε προσεκτικοί... σε ποιον άνθρωπο κάνουμε κάτι που θα τον πειράξει, γιατί αν ο άνθρωπος αυτός δεν το αντέχει, είναι σίγουρο ότι θα προσπαθήσει να μας το ξεπληρώσει με τον χειρότερο τρόπο.
-Η εκδίκηση είναι αποτέλεσμα μιας χαμηλής αυτοεικόνας και αυτοεκτίμησης. Γι' αυτό κάνοντας τον άνθρωπο να πιστέψει στον εαυτό του, να ξέρει ποιος είναι και να αγαπάει τον εαυτό του είναι σίγουρο ότι αυτός ο άνθρωπος δεν θα εκδικηθεί κανέναν, γιατί ξέρει ότι αν κάποιος κάνει κάτι κακό έχει πρόβλημα αυτός που το έκανε. Το έκανε επειδή εκείνος είναι κακός και λίγος.
-Άρα, δεν χρειάζεται να εκδικηθώ ανθρώπους που έχουν πρόβλημα και δεν αξίζουν. Βέβαια, άλλο το εκδικούμαι και άλλο το αμύνομαι. Έχει διαφορά. Γιατί αν κάποιοι μου κάνουν κάτι κακό είμαι υποχρεωμένος να προστατέψω τον εαυτό μου και να πάρω όλα τα μέτρα που χρειάζονται για να περιφρουρήσω και τον εαυτό μου και τα δικαιώματά μου. Αυτό δεν είναι εκδίκηση, είναι αυτοπροστασία γιατί πρώτα από όλα αγαπάμε τον εαυτό μας και μετά τους άλλους.
-Αν νιώσεις ότι θέλεις να πάρεις εκδίκηση πρέπει να εκλογικεύσεις αυτήν την επιθυμία σου και να σκεφτείς για ποιο λόγο έκανες αυτήν τη σκέψη. Μια τέτοια σκέψη και μια τέτοια ενέργεια δεν σε τιμά σαν άνθρωπο ίσα ίσα που δείχνει την αδυναμία σου και την ανεπάρκειά σου.
Με λίγα λόγια...
Μπορεί να πονάς, αλλά μην ρίχνεις το επίπεδό σου χαμηλότερα από το δικό του. Η αδιαφορία σου είναι η μεγαλύτερη “εκδίκηση”, η απουσία σου η καλύτερη “τιμωρία” τους.
Και τελικά, γιατί να μαυρίζεις την ψυχή σου;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου