Νηστεύει ἡ ψυχή μου ἀπὸ πάθη
καὶ τὸ σῶμα μου ὁλόκληρο τὴν ἀκολουθεῖ.
Οἱ ἀπαραίτητες μόνο ἐπιθυμίες - καὶ
τὸ κρανίο μου ὁλημερὶς χῶρος μετανοίας
ὅπου ἡ προσευχὴ παίρνει τὸ σχῆμα θόλου.
Κύριε, ἀνῆκα στοὺς ἐχθρούς σου.
Σὺ εἶσαι ὅμως τώρα ποὺ δροσίζεις
τὸ μέτωπό μου ὡς γλυκύτατη αὔρα.
Ἔβαλες μέσα μου πένθος χαρωπὸ
καὶ γύρω μου ὅλα πιὰ ζοῦν καὶ λάμπουν.
Σηκώνεις τὴν πέτρα - καὶ τὸ φίδι
φεύγει καὶ χάνεται.
Ἀπ᾿ τὴν ἀνατολὴ ὡς τὸ βασίλεμμα τοῦ ἥλιου
θυμᾶμαι πὼς εἶχες κάποτε σάρκα καὶ ὀστὰ γιὰ μένα.
Ἡ νύχτα καθὼς τὴν πρόσταξες ἀπαλὰ μὲ σκεπάζει
κι ὁ ὕπνος - ποὺ ἄλλοτε ἔλεγα πὼς ὁ μανδύας του
μὲ χίλια σκοτάδια εἶναι καμωμένος,
ὁ μικρὸς λυτρωτής, ὅπως ἄλλοτε ἔλεγα -
μὲ παραδίδει ταπεινὰ στὰ χέρια σου...
Μὲ τὴ χάρη σου ζῶ τὴν πρώτη λύτρωσή μου.
Υ.Γ:Ποίημα του αξέχαστου φίλου μου ποιητή Νίκου Καρούζου, που έφυγε νωρίς από τη ζωή το 1990.Ενός ασυμβίβαστου ανθρώπου που δεν γαντζώθηκε ποτέ στο άρμα κανενός κόμματος για να γίνει διάσημος. Φτωχός έζησε και πάμφτωχος πέθανε, όπως ακριβώς το είχε ''προβλέψει'' μέσα από τα ποιήματά του: ''Μια μέρα με Θεόφτωχη βροχούλα θα χωθώ στο τάφο μου και θα χουζουρέψω''.
Και έτσι ακριβώς ήτανε η μέρα εκείνη που έφυγε από αυτό τον κόσμο.
Η αείμνηστη Μελίνα τον εκτιμούσε ιδιαίτερα και του έβγαλε μια τιμητική σύνταξη. Εκείνος όμως ευγενικά την αρνήθηκε, γιατί πίστευε και έλεγε ότι πρέπει να ληφθεί μέριμνα για όλους τους ανθρώπους του πνεύματος, που υποφέρουν.
Υπήρξε από τους κορυφαίους Έλληνες ποιητές και το έργο του αξίζει να διαβαστεί από κάθε Έλληνα και από κάθε άνθρωπο που αγαπά την ποίηση.
Ι.Ε.Λ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου