Σάββατο 2 Ιανουαρίου 2016

Από το δάκρυ ακόμα που κυλάει στο χώμα η ελπίδα να ανθίσει μπορεί!!!

Σαν σήμερα 23 χρόνια πριν, 2 Ιανουαρίου 1993 
Αυτοί που φύγανε ενωρίς... 
Πέρασαν 23 ολόκληρα χρόνια από τότε που έφευγε από κοντά μας ο αείμνηστος δάσκαλος Θόδωρος Κ.Καυκούλας, στα 39 του χρόνια, χτυπημένος από την επάρατη νόσο. Σαν κεραυνός έπεσε στη γειτονιά μας το άσχημο μαντάτο. Ο καλλίτερος ο φίλος εβασίλεψε σαν ήλιος. Της παρέας το στολίδι πάει σ' αγύριστο ταξείδι.  
Μεγάλο το πλήγμα για την οικογένειά του που έμενε με δύο μικρά ορφανά παιδιά και μια χήρα μητέρα που στα 32 της χρόνια καλούνταν τότε να παίξει και το ρόλο του πατέρα μαζί. Έσφιξε τα δόντια και τα κατάφερε βαδίζοντας στο δρόμο με τις ηθικές και ανθρώπινες αξίες και αρχές, που είχαν χαράξει με τον σύζυγό της.


Βαρύ και δυσαναπλήρωτο ήταν και το κενό που άφηνε ο θάνατός του στην τοπική μας κοινωνία.Γιατί ήταν ένας άνθρωπος χαρισματικός,  δραστήριος και με μεγάλη κοινωνική προσφορά. Χαίρονταν μετά χαιρόντων και έκλαιγε μετά κλαιόντων.
Το ίδιο δυσαναπλήρωτη ήταν και η απουσία του στη σχολική κοινότητα, όπου δίδασκε στα παιδιά,πέρα από τα γράμματα,να αγαπάνε το Χριστό και την Ελλάδα. Να εντρυφήσουν στη συλλογική δραστηριότητα και δράση.Να διεκδικούν το ατομικό συμφέρον μέσα από το κοινό συμφέρον.
Τον θυμόμαστε όλοι και ζει μέσα στη σκέψη μας και την καρδιά μας!
-Για εμένα ήταν φίλος, πατέρας και αδελφός και ο Θεός το θέλησε να αναλάβω τις τύχες αυτής της οικογένειας. Με τις ευλογίες των πνευματικών μας πατέρων και με την εντολή να αγαπάω τα παιδιά του σαν δικά μου παιδιά, παντρεύτηκα τη σύζυγό του Ειρήνη και αποκτήσαμε άλλο ένα παιδί, τον Ραφαήλ - Ελευθέριο.Από το δάκρυ που κύλαγε επάνω στο μνήμα του, γεννήθηκε πάλι η ελπίδα,γεννήθηκε ένα παιδί. Ήταν η ζωή εκ τάφων, όπως είχε γράψει κάποιος αρχιμανδρίτης για τον Άγιο Ραφαήλ.Από αυτόν τον Άγιο ζητήσαμε το τρίτο μας παιδί και αυτός μας το έδωσε μ' έναν συγκλονιστικό και θαυματουργικό τρόπο.  
Η παρουσία του Θοδωρή είναι έντονη μέσα στην οικογένειά μας και ιδιαίτερα σε δύσκολες στιγμές μας καθοδηγεί με τον τρόπο του.Είμαστε μια ευτυχισμένη οικογένεια και νιώθουμε ότι κι' αυτός ζει ανάμεσά μας.
Αιωνία του η μνήμη!!!


Γιάννης Ελευθερίου-Ερρίκου Λινάρδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: