Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2014

Δεν θέλω στα ηλιοβασιλέματα να τρέμω...

Ματωμένο δειλινό σαν τότε, σαν την στιγμή εκείνη, που άγγελοι θα ραντίζουν με φωτιά και ατσάλι την τελευταία δύση. 
Τρομαγμένες σκιές θα τρέχουν να κρυφτούν στην αγκαλιά του δειλινού. Συνειδήσεις ποικίλες, άλλες θα κολλούν σαν άστρα ψηλά στο θόλο και άλλες  θα χάνονται στο μαύρο φόντο. Η κόλαση μαύρη και  πώς να ξεχωρίσεις τις μαύρες ψυχές;;; 
Τώρα κάποια τοιχοκολλημένα παράπονα στιγματίζουν τους ενόχους. Ο ‘’Οβραίος’’ με το σκούφο του  κρυφοκοιτάζει από τις γρίλιες τις τραγικές φιγούρες των δυστυχισμένων. Αυτών που χωρίς  ξένα χέρια και πόδια  προσπαθούν να βαδίσουν στη ζωή.

Ετούτος τρίβει τις χούφτες του, τέσσερες τον αριθμό. Έτσι λέει τον έφτιαξε ο Γιαχβέ.
Μόνο του λαβείν  και το αίμα να ρέει από τις πληγές. Τον ‘’μύρωσαν’’ οι μοίρες της κόλασης , αλλά αυτός τις νοιώθει μοίρες του παραδείσου!!! Ο κλεμμένος  παράδεισος των αδικημένων, παράδεισος μιας παραφύση ηδονής για αυτόν…  
Ήξερε πάντα την πίσω πόρτα  και χωνόταν σαν τον ποντικό να  καταβροχθίσει  ακόμα και το αντίδωρο των συσσιτίων. Ούτε μπουκιά δεν προλάβαινε να φθάσει στο στόμα των πεινασμένων. Και ξέρει πολύ καλά πόσους σαν κι’ εμένα άφησε ξελιγωμένους  ο αχόρταγος.
Θεέ μου βαρύ αμάρτημα την είπες την κατάκριση και νοιώθω ένοχος. Στο εξομολογούμε ειλικρινά.  Ψάχνω να βρω ποιό είναι το αμάρτημά όλων των κατατρεγμένων, των αδικημένων της γης. Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να το βρω. Ίσως και εγώ να κρύβω μέσα μου κάτι από αυτόν τον κακό ‘’Οβραίο’’. Να με κρίνω και εμένα ψάχνω, πριν τη δική σου κρίση. Πριν βρεθώ εμπρός στη φριχτή απολογία.
Αμαρτήματα ανθρώπινα έχω και παραέχω, όπως δεν έκλεψα , δεν συκοφάντησα , δεν πήρα ποτέ κάτι που δεν μου ανήκε, ούτε και διεκδίκησα  καν κάτι τέτοιο. Οι γονείς μου, μου δίδαξαν τιμιότητα και δικαιοσύνη. Είπα την αλήθεια και μίλησα για   κοινωνική δικαιοσύνη. Για τούτους τους λόγους, τούτος ο βρωμερός ‘’Οβραίος’’, ίδιος ο διάβολος, με σπίλωσε, με συκοφάντησε με τον πιο άθλιο τρόπο, με σταύρωσε να αργοπεθαίνω επάνω στο σταυρό. Αλλά άντεξα χάρη σε σένα!!!

Υ.Γ1:Αφιερώνεται εξαιρετικά σε εκείνα τα ανθρωπόμορφα τέρατα που έκαναν τα πάντα για να με σπιλώσουν προκειμένου να ανακόψουν την επαγγελματική μου εξέλιξη, επειδή διεκδίκησα αξιοκρατία, διαφάνεια και δικαιοσύνη.

Υ.Γ2:Από τους τάφους των γονέων μου, που με σπούδασαν στην κυριολεξία με αίμα, ακούγονται κατάρες γι' αυτά τα μαύρα σκουλήκια. Κατάρες μέχρι την 14 γενεά!!! 
Ο Θεός ας τους κρίνει όπως εκείνος ξέρει...


Γιάννης Λινάρδος

Δεν υπάρχουν σχόλια: